باشگاه خبرنگاران/ امروزه بدون شک بازی‌های کنسولی دسته و گونه بسیار مهم و پرطرفداری از بازی‌های کامپیوتری یا رایانه‌ای شناخته می‌شوند. در شرایطی که ساخت کنسول‌های بازی در اختیار دو کشور عمده یعنی آمریکا و ژاپن است، بازار تولیدات و تراکنش‌های این بازی‌ها نیز در اختیار این دو کشور قرار دارد، که البته سهم آمریکا در این بازار بیشتر است.
حمیدرضا جلالی در این باره گفت: ما به صورت نظام‌مند واردات این کالاها را چه به صورت قاچاق و چه به صورت قانونی شاهد هستیم و در حال حاضر نیز به دلیل شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه، بر اساس تصمیم آقای شریعتمداری وزیر صنعت، معدن و تجارت، واردات این کنسول‌ها ممنوع اعلام شده است.
جلالی ادامه داد: ما در سال‌های نه چندان دور یعنی کمتر از هفت یا هشت سال قبل، در دوره‌های پیشین مدیریت بنیاد شاهد تلاش‌هایی در رابطه با ساخت یک کنسول بومی یا کنسول گیم ایرانی بودیم؛ هرچند که این تلاش‌ها عمدتاً به دلیل عدم حمایت، عدم باور به توانمندی‌های داخلی و علمی نبودن برآوردها به نتیجه درخور توجهی نرسید اما به هر حال در مواردی مانند تحقیقات اولیه به نتایج اولیه‌ای دست پیدا کردیم و از آنجایی که نیازمند دانش نرمافزاری و سخت‌افزاری برای ساخت این کنسول‌ها هستیم، در آن زمان نیازمند یک طرح علمی بودیم که متاسفانه حاصل نشد. اما در شرایط فعلی سوال اینجاست که آیا با حضور رقبای بسیار حرفه‌ای مانند کنسول های سونی و مایکروسافت یعنی پلی استیشن و ایکس باکس باز هم می‌توان کنسول داخلی خوب و مناسبی طراحی کرد یا خیر؟ برای پاسخ به این سوال باید بدانیم که داخل کنسول از چه قطعاتی تشکیل شده است.
جلالی با اشاره به اینکه تجهیزات داخلی یک کنسول در مقایسه با یک رایانه شخصی تفاوت چندانی ندارند، گفت: کنسول‌های پیشرفته‌ای مانند پلی‌استیشن 4 مجهز به یک هارد SATA، یک ریزپردازنده با عنوان KMD و رم‌های سفارشی EDR 5 هستند. خوشبختانه در ساخت کنسول های معروف از قطعات خاصی که خارج از عرف علم کامپیوتر باشد استفاده نشده است و تصور ساخت آن دور از انتظار نیست. همچنین سطحی از این چیپ‌ها و ریزپردازنده‌ها نیز توسط خود شرکت سازنده متناسب با نیازها به مرور سفارشی و شخصی سازی شده‌اند و این باعث تفاوت چشمگیر کاربری و سیستم عامل داخل کنسول با رایانه های دیگر شده است.
باید توجه کرد مقایسه‌های صورت گرفته میان توان پردازش پردازنده‌های کنسول‌ها و رایانه‌های شخصی نشان می‌دهد که سطح سخت افزاری کنسول ها حتی نسبت به رایانه‌های میانه بازار که در سطح پایین‌تری قرار دارند نیز پایین تر است. ضمن اینکه این پردازنده‌ها توسط شرکت‌هایی ساخته شده‌اند که شرکت‌ها و برنده‌های گرانی نبوده‌اند برای مثال پردازنده پلی استیشن 4، AMD جگ‌وار است. ضمن اینکه هزینه جمع‌بندی و ساخت این کنسول‌ها بسیار مهم است تا بتوان آنها را با هزینه مناسب برای تهیه توسط فروشنده عرضه کرد. بر اساس ایده جدید ایجاد در آمد در حوزه بازی های کنسولی به این صورت بوده که عمده سود از سرورها و بازی‌های آنلاین تأمین شود که البته موفقیت‌آمیز هم بوده و هر کدام از این کنسول‌ها شبکه خاص خود را دارند. ما اگر با یک نگاه علمی به موضوع ساخت کنسول در داخل کشور نگاه کنیم درمیابیم که توانمندی آن را داریم. در واقع سیستم عامل این کنسول‌ها مهم‌ترین بخش آنهاست که ما نیز در این زمینه پیشرفت‌هایی داشته ایم و کشور ما آزمایش‌های بسیار موفقی در سیستم عامل بومی بر پایه لینوکس و اندرویدهای بومی داشته است.
این نشان می‌دهد که از توان فنی بسیار بالایی در حوزه دانش نرمافزاری در کشور برخوردار هستیم اما در شرایط حال حاضر و در اوج تحریم‌ها قرار داریم و یک مارکت 25 میلیونی از گیمرهای حرفه‌ای که در داخل کشور ما وجود دارد ایجاب می‌کند ما به این سمت حرکت کنیم و یک برنامه چند ساله داشته باشیم. این موضوع نیازمند شکل‌گیری طرحی برنامه ریزی شده در جهت تولید یک کنسول حرفه‌ای گیم ایرانی است که واسطه یک کارگروه متشکل از مراکز علمی و صنعتی کشور مانند دانشگاه‌های صنعتی شریف که سابقه خوبی در انجام این پروژه‌ها دارند و البته حمایت‌های دانش‌بنیان نیز باید از سوی معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری صورت گیرد.
ما می‌توانیم که با یک برنامه بلند مدت و کمتر از 10 سال به یک نمونه پروتوتایپ اولیه در این حوزه رسیده و محصول مفهومی از این کنسول را تولید کنیم. آنچه واضح است عدم سرمایه‌گذاری و عدم باور توان داخلی از سوی دولت فعلی و دولت‌های گذشته در وجود کسانی است که می‌توانستند این کار را انجام دهند و ما اگر در طول 6 سال گذشته یک اقدام عاجل در این حوزه انجام داده بودیم در حال حاضر حداقل می‌توانستیم بگوییم که یک نمونه اولیه و یک محصول کنسول ایرانی داریم، سپس می‌توانستیم اقدام به ویرایش و رفع باگ‌ها و مشکلات آن در حوزه نرمافزاری و سخت‌افزاری کرده و به روزآوری و ارتقاء توان قطعات خاص آن انجام دهیم.
جلالی گفت: زمانی که تجربیات مشابه کشورهای دیگر را نگاه میکنیم، برای مثال شرکت بزرگ جهان یعنی اپل شرکتی بود که اقدام به ساخت کامپیوترهای اولیه کرد و رقبایی داشت اما در حال حاضر سیستم عامل خاص اپل در دنیا طرفداران خود را دارند و به عنوان یک شرکت پیشرو و برند خاص در این حوزه شناخته شده است. نکته مهم این است که ما در هر حوزه‌ای وارد شویم باید بر مبنای توانمندی‌ها و ویژگی‌های بازار داخل کشورمان از گیمرها و مصرف‌کننده‌ها نیازسنجی مناسبی داشته باشیم، و در چنین شرایطی می‌توانیم موفقیت بسیار خوبی کسب کنیم. ما هر چقدر که بخواهیم بر سر باید و نباید تولید کنسول بحث کنیم فقط زمان را از دست داده ایم.
جلالی در پایان گفت: تحریم های فعلی می‌تواند موقعیت خوبی باشد تا آنها را به فرصت تبدیل کرده و با توجه به نیاز کاربران داخلی بتوانیم کنسول داخلی خوبی تولید کنیم. باید توجه داشت کنسول‌های خارجی اگر امروز در جایگاهی قرار گرفتند که برای مصرف کننده جهانی بسیار مهم هستند، حاصل تلاش 44 ساله این سازندگان است و از کنسول ابتدایی مانند آتاری به جایگاه فعلی رسیده اند. این را با قدرت می‌توان گفت که نسخه‌های اولیه ما به مراتب از نسخه های اولیه شرکت هایی مانند سونی و مایکروسافت برتر خواهد بود. همچنین باید از تجربیات شرکت‌های موفق نیز استفاده کنیم. ضمن اینکه امروزه دسترسی به منابع علمی و تکنولوژی روز نسبت به گذشته بسیار آسانتر شده است و نتیجه‌گیری منطقی این است که اگر ما یک برنامه‌ریزی دقیق داشته باشیم حتماً می‌توانیم به یاری خداوند انتظار دستیابی به کنسول داخلی در سال های نه چندان دور را داشته باشیم.
