آخرین خبر/ تیم ملی فوتبال ایران در مخفیترین حالت ممکن به مراکش رسید و در دقیقه 94 ناممکنترین ماموریتش را به شکلی باورنکردنی ممکن کرد تا ناامیدترین افراد هم به تیم کیروش و شاگردانش به چشم یک تیم بزرگ نگاه کنند.
تدارک نهچندان مطلوب نسبت به دیگر تیمهای گروه مرگ، خوشبینترین افراد را هم به سمت ناامیدی پیش میبرد اما نباید فراموش کرد این تیم در چند سال اخیر در ناممکنترین حالات هم معجزه کرده است. بازی با مراکش نشان داد اعتماد داشتن به توانایی بازیکنان خوشاستعداد ایرانی دیگر نباید صرفا معجزه تلقی شود. جوانهای این مرز و بوم که دارای پتانسیلهای فوق تصورند، یک مربی بزرگ میخواهند تا با اقتدارش ناممکنها را ممکن کنند. اعتماد به کارلوس کیروش با همه انتقادهایی که به او میشود، حاصلش اتفاقی میشود که جمعه شب ضربان یک ملت80 میلیونی را واحد کرد. کیروش و تیمش برای اینکه به این مرحله برسند، یک پروسه مهم را در مدت کوتاه بعد از قرعهکشی جامجهانی در آذرماه 1396 سپری کردند. درخواست کیروش از سرمربیان تیمها بابت در اختیار گذاشتن بازیکنان ملی جهت آمادهسازی در مرکز پک، اولین قدم از این پروسه مهم بود که به غیر از یکی، 2 سرمربی بقیه سرمربیان همکاری کردند. کیروش که علاوه بر تمریندهنده استثنایی بودن، متخصص آمادگی ذهنی است از زمان قرعهکشی تا شروع جامجهانی بازیکنان را در اختیار داشت، بیشتر روی همین شاخصه با بازیکنانش کار کرد تا آمادگی بدنی. او برای این کار حتی از اوجاقی سرمربی تیم ملی ووشوی ایران هم کمک گرفت تا روحیه جنگطلبی را به شاگردانش القا کند. چنین اقدامی از سوی او طی این مدت همیشه با انتقادهایی همراه بود اما کیروش به کارش ایمان راسخ داشت. کشمکشهای او و منتقدانش احتمال هر حادثه ناگواری را در جامجهانی میداد. هیچکس خندههای تلخ او بعد از قرار گرفتن در گروه مرگ را فراموش نکرده اما جمعه شب کیروش نشان داد باید به تصمیماتش اعتماد کرد. تیم او در 15دقیقه ابتدایی بازی با مراکش آنقدر بد بود که عادل فردوسیپور، متعصبترین حامیاش آرزو کرد که بازی هرچه زودتر تمام شود. او نیز ناخواسته به سمت منتقدان کیروش غش کرد اما بازی که وارد دقیقه بیستم شد، او نیز لحن گزارشش را تغییر داد. از سویی موقعیت تک به تکی که سردار آزمون از کف داد، به مراکشیها نیز فهماند که باید به ایران احترام بگذارند. بازی هرچه جلو رفت حسرت لغو بازیهای تدارکاتی بیشتر به چشم آمد. شاید اگر آن چند بازی، در آستانه جامجهانی لغو نمیشد و اگر پیش از این، حریفان قدرتری برای ایران تدارک دیده میشد هرگز آن 15 دقیقه لعنتی اول بازی بهوجود نمیآمد. اما این تیم یک شاخصه مهم دیگر هم داشت که باعث یک انرژی مثبت در تیم کیروش شده بود. برخلاف منتقدان، متعصبترین هواداران تیم ملی که تعدادشان کم هم نیست به کیروش و شاگردانش اعتماد داشتند. فقط آنها بودند که در پیشبینیهای خود از برد قاطع مقابل مراکش صحبت میکردند. کیروش اگرچه این بار نیز تیمش را از نگاه خبرنگاران و کارشناسان مخفی و رمزآلود نگه داشته بود اما مقابل این انرژی مثبتها همیشه خنده بر لب داشت. امضا میداد و سلفی میگرفت و به شاگردانش هم میگفت چنین کنند. او مزد اعتماد به انرژیهای مثبت را هم جمعه شب گرفت. تیم رمزآلود او دقیقه 94 رمزگشایی شد تا یکی دیگر از زیباییهای فوتبال نمایان شود. فوتبال زیباست، در عین حالی که بیرحم هم هست. دقیقه 94 بازی میتواند برای کیروش و80 میلیون ایرانی زیبا باشد و از سویی برای مراکشیها بیرحم. و این خاصیت فوتبال است که همه را جذب کرده است. البته این نکته را هم نباید فراموش کرد که اشتباه در فوتبال تعریفی جز مرگ و زندگی ندارد و این در سایه قدرت و تلاش حریف است. یک تیم با تلاش و قدرتش میتواند یک اشتباه را به حریف دیگر تحمیل کند و شاگردان کیروش در دقیقه 94 مقابل مراکش چنین بودند؛ جسور، حرفهای، پرتوان و پرتلاش. نکته آخر اینکه اگرچه از بالا به پایین نگاه کردن کیروش توی ذوق میزند و از این حیث خیلی مورد انتقاد است اما او جمعه شب ضربان80 میلیون ایرانی را به کمک جوانان سوپر مستعد ایرانی واحد کرد تا نشان دهد مسئولان فدراسیون باید به گونهای به مرد پرتغالی و برنامههایش اعتماد کنند تا او در مقابل نیز چنین نگاهی نسبت به فوتبال ایران و بزرگان فوتبالش نداشته باشد.