khamenei.ir/ یک. عجله و شتابزدگی در کارها به همان اندازه می‌تواند مذموم و خطرآفرین باشد که کندی و کاهلی.
مخصوصا آنکه آن کار، مرتبط با سرنوشت یک جامعه باشد. برای همین هم امیرالمؤمنین علیه‌السلام در نامه‌ی خود به مالک اشتر، درباره‌ی این موضوع چنین هشدار می‌دهند: «و ایاک و العجلة بالامور قبل اوانها؛ در کارها پیش از موعد عجله نکنید و شتابزدگی به خرج ندهید. امیرالمؤمنین در خطبه‌ی دیگری، عجله کردن و پیش از موعد کار را انجام دادن، تشبیه می‌کنند به چیدن میوه قبل از رسیدن خودش. می‌فرمایند کسی که میوه را قبل از اوان چیدنش می‌چیند، مثل کسی است که برای دیگران زراعت کرده؛ یعنی خودش هیچ سودی نمی‌برد.»(۱۳۸۴/۰۷/۱۷)
۲. ماجرای برجام و تجربه‌ای که در این چند سال، دولت و ملت ایران از قِبَل آن کسب کرده نیز از این منظر عبرت‌آموز است. آذرماه ۹۵ رهبر انقلاب در همین‌باره فرمودند: «در این مذاکرات بحث‌های فراوانی راجع به تحریم‌ها شد اما اکنون در کنگره‌ی آمریکا مسئله‌ی تمدید تحریم‌ها را مطرح می‌کنند و مدعی هستند که اینها تحریم نیست، بلکه تمدید است... «شروع کردن یک تحریم» با «دوباره شروع کردن آن پس از پایان زمانش» فرقی نمی‌کند و این دومی نیز تحریم و نقض تعهدات قبلی از سوی طرف مقابل است... وقتی عجله داریم که کار را زودتر تمام کنیم و به جایی برسانیم، از جزئیات غفلت می‌کنیم و گاهی غفلت از یک امر جزئی، موجب ایجاد رخنه و نقطه‌ی سلبی در آن کار می‌شود، بنابراین باید مراقب بود که کارها متین، محکم و با شتاب مناسب انجام شود.»(۱۳۹۵/۰۹/۰۷)
۳. این موضوع البته صرفا محدود به ماجرای برجام نیست و شامل همه‌ی معاهدات و قراردادهای بین‌المللی که سرنوشت ملت به آن گره خورده است نیز می‌شود.
