شرق/ متن پیش رو در شرق منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
شهرزاد همتی| پشت تلفن زنی با صدای لرزان صحبت می‌کند که ما با نام مستعار مریم صدایش می‌کنیم. مریم مادر یکی از دانش‌آموزان مدرسه غیرانتفاعی در منطقه 2 تهران است که اولین کسی است که از اتفاقات عجیب مدرسه از طریق موبایل پسرش باخبر می‌شود. درباره همان مدرسه‌ای صحبت می‌کنیم که جمعی از والدین ادعا می‌کنند که در این مدرسه به دانش‌آموزان مقطع متوسطه اول توسط معاون آموزشی تعرض جنسی شده است. او به «شرق» می‌گوید: من همان فیلمی را دیدم که بچه‌ها دور آقای «ح» نشسته‌اند و از او سؤال‌‌های رکیک جنسی می‌پرسند. از او می‌پرسند که با فلان دانش‌آموز چه کاری انجام داده و او به آنها جواب می‌دهد. فیلم را دیدم و جست‌وجو کردم و به نتایج وحشتناکی رسیده‌ام و ابایی ندارم که بگویم به پسر من دست‌درازی شده. آقای «ح» دست در شلوار گرمکن بچه من کرده و اندام جنسی او را در دستش گرفته، وقت‌های استراحت بدن او را لمس کرده، بچه من از ترس پدرش این حرف‌ها را به مسئولان پزشکی‌قانونی نزده، اما سؤال ما این است که چطور مسئولان سازمان پزشکی‌قانونی این را نفهمیدند؟ مریم می‌گوید از مادر آن دو بچه‌ای که در این مدرسه مورد تعرض جنسی قرار گرفته‌اند گله دارد که حاضر به مراجعه به پزشکی‌قانونی نشده‌اند... . مادر این دانش‌آموز می‌گوید: روان‌کاو به من گفت بچه‌ات در خطر خودکشی قرار دارد، آن‌وقت به من می‌گویند چون رابطه جنسی کامل صورت نگرفته پس تجاوزی در کار نیست... .
آسیب روانی دو دانش‌آموز
مهدی صابری، متخصص روان‌پزشکی و رئیس بخش معاینات روان‌پزشکی سازمان پزشکی‌قانونی که معاینه دانش‌آموزان و همچنین معلم خاطی را انجام داده، موضوع مدرسه غیرانتفاعی در منطقه مرزداران را در گفت‌وگو با «شرق» ریشه‌یابی می‌کند. او، هم ناظم متخلف و هم یک‌به‌یک دانش‌آموزان مراجعه‌کننده به پزشکی‌قانونی را تحت معاینه روان‌پزشکی قرار داده و دراینباره به «شرق» می‌گوید: حدود هفت نفر از دانش‌آموزانی که مدعی آزار بودند هفته گذشته به سازمان پزشکی‌قانونی مراجعه کردند و فقط روی این دانش‌آموزان معاینه روان‌پزشکی انجام شد. معاینه جسمی آنها توسط بخش دیگری در پزشکی‌قانونی انجام می‌شود، اما به دو دلیل این معاینات انجام نشد؛ یکی اینکه هیچ‌کدام از دانش‌آموزان مدعی تجاوز جنسی با مفهوم مصطلح نبودند (البته معنی تجاوز جنسی فقط یک رابطه کامل جنسی نیست، بلکه دست‌زدن به کسی بدون رضایت او یا دست‌مالی‌کردن او نیز نوعی تعرض است). بعضی از بچه‌ها مدعی بودند کارهایی به صورت فیزیکی مثل دست‌زدن به آلت جنسی آنها صورت گرفته که آنها هم نوعی تجاوز جنسی محسوب می‌شود، اما با آن معنی مصطلح موردنظر، به معنای یک رابطه جنسی کامل، هیچ‌کدام چنین ادعایی نداشتند و دلیل دوم برای تصمیم به عدم معاینه فیزیکی این بود که انجام این نوع معاینه برای بچه‌های این سن‌وسال با عوارض نامطلوب روانی همراه است و به این دو دلیل از معاینه این دو نفر امتناع کردیم، اما ذکر این نکته لازم است که اگر این دانش‌آموزان مدعی می‌شدند که آن عمل جنسی انجام شده، طبیعتا معاینه جسمی می‌شدند.
ناظم مدرسه روانی نیست
صابری در پاسخ به این سؤال که نتیجه معاینه معلم خاطی چه بود، نیز گفت: آقای «ح»، به‌عنوان یک معلم یا دبیر جوان که اظهار می‌کند مدتی کارهای فرهنگی می‌کرده، به نظر فرد جوانی می‌آید که قبول چنین مسئولیتی در مدرسه برایش زود بوده است. به نظرم ما پیش از بررسی یک فرد، یک سیستم را باید بررسی کنیم. اینکه ما هرازگاهی بیجه، قاتل آتنا، خفاش شب و... را هدف قرار دهیم و خشمی هم نسبت به آنها بروز دهیم، فایده ندارد. ما یک بار باید ببینیم چه مشکلی در مسیرمان قرار دارد. آقای «ح» یک مرد جوان متأهل است و فرد بدون سوءپیشینه‌ای است؛ اما در جایگاهی قرار می‌گیرد که آن جایگاه او نیست. در دبیرستانی که ادعای سطح بالابودن دارد، فردی برای معاونت در نظر گرفته می‌شود که تجربه کافی کارهای مدیریتی ندارد. به جای انتخاب فردی با یک شرایط سنی که بتواند صاحب اتوریته و موقعیت خاص نزد بچه‌ها باشد تا بتواند از عهده کار بربیاید، کار را به عهده یک جوان می‌گذارند. مدیریت یک دبیرستان باید بر کارها نظارت کند. به‌عنوان مثال اگر معلم مذکور هرازگاهی دانش‌آموزان را صدا می‌کرده و می‌گفته به اتاق من بیا، شاید یک یا دو بار غفلت شود؛ اما مدیر بالاخره باید متوجه رفتارهای مشکوک این معلم بشود؛ یا دبیری که سر کلاس می‌رود و ناظم از او می‌خواهد چند دانش‌آموز را به اتاقش بفرستد، او باید پیگیر رفت‌وآمد این دانش‌آموزان به دفتر باشد. نکته اینجاست که بعضی از چیزها انگار زمینه رفتارها را فراهم می‌کند و ما هم لازم نیست اصلا آدم‌های جنایتکاری در جامعه داشته باشیم، اصلا گاهی شرایط به گونه‌ای پیش می‌رود که آدم‌ها ناخواسته وارد یک بازی می‌شوند و اقدام جنایتکارانه انجام می‌دهند.
ناظم مدرسه منحرف جنسی نیست
صابری با بیان اینکه ضربه وارد‌شده به این دانش‌آموزان جبران‌ناپذیر است، تأکید کرد: ما الان دنبال این هستیم که بگوییم این فرد چه مشکل یا چه بیماری‌ای داشته؟ من ایشان را معاینه کرده‌ام و با صراحت می‌گویم او بیماری روانی نداشته است. در‌حالی‌که ما عادت کرده‌ایم به قاتل آتنا و ستایش بگوییم روانی، بیجه و خفاش شب را هم روانی خطاب کنیم، نخیر! ما در واقع شاهد شرایطی هستیم که این شرایط با حضور افرادی که موقعیت‌شان کارشناسی نشده است، زمینه‌های ارتکاب جرم را فراهم می‌کنیم. اگر به بچه‌ای تجاوز می‌شود، باید ببینیم آیا سیستمی داشته‌ایم که دراینباره به این بچه‌ها آموزش بدهد تا بچه‌ها از خود مراقبت کنند؟ آیا سیستم نظارتی خانواده روی این بچه‌ها کافی بوده؟ اصلا خود خانواده آموزشی روی این مسائل دیده؟ آیا در مدارس کسی تجربه و مهارت در حوزه مسائل جنسی داشته که به بچه‌ها پاسخ بدهد؟ و چون این اتفاق‌ها نیفتاده، هرکسی به خودش اجازه می‌دهد از موقعیت سنی این بچه‌ها سوءاستفاده کند و چنین اتفاقاتی را رقم بزند و با روحیه و حیثیت بچه‌ها بازی کند. من در صحبت‌هایم با این فرد، نشانه‌هایی از اینکه او منحرف جنسی است، ندیدم؛ چون از نظر علمی همه این چیزها تعریف خود را دارد و منحرف جنسی کسی است که رفتارهای جنسی منحرفانه را به صورت مکرر انجام می‌دهد و ما درباره این فرد هیچ دلیلی مبنی بر اینکه این کار را مستمر انجام داده، نداریم. از طرفی بیماران روانی معمولا این‌طوری نیستند که صرفا در مسائل جنسی انحرافی رفتار کنند؛ بلکه عملا بیماران روانی کمتر با روش‌های آزار جنسی نسبت به بچه‌ها پیش می‌روند. آقای «ح» فرد نرمالی است که در یک جایگاه نادرست و بدون نظارت درست قرار گرفته است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: الان همه در جامعه می‌پرسند آیا به این بچه‌ها تجاوز جنسی شده و اگر جواب منفی باشد، به نظر می‌رسد که نه افکار عمومی نه سیستم‌های مربوطه دیگر حساسیتی نخواهد داشت. در حالی که تجاوز فقط این نیست که یک رابطه کامل جنسی صورت بگیرد، زنان و دختران ما در جامعه بارها در روز در اماکن عمومی و پرجمعیت یا در جاهای خصوصی مورد تعرض قرار می‌گیرند. هرکس که از حد و حدود خود خارج شود و بدون رضایت فرد مقابل با او تماس جنسی برقرار کند، تجاوز انجام داده. اینکه در اتوبوس و مترو به بدن یک زن دست بزنی، این هم یک تجاوز است.
ربطی به سند 2030 ندارد
در روزهای گذشته و پس از رسانه‌ای‌شدن ماجرای مدرسه غیرانتفاعی غرب تهران واکنش‌های فراوانی به این اتفاق انجام شد و عده‌ای دلیل آن را اجرای بی‌سروصدای سند2030 در آموزش‌وپرورش می‌دانستند که رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس آن را تکذیب می‌کند. رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس درباره اتفاق رخ‌داده در مدرسه‌ای در غرب تهران، اتفاق روی‌داده را نشئت‌گرفته از خلأهای موجود در سیستم آموزش‌وپرورش دانست و ضمن تأکید بر اصلاح آنها گفت: نباید این موضوع باعث شود تا ساحت آموزش‌وپرورش دچار خدشه شود. او درباره طرح موضوع سند 2030 که از طرف موافقان و مخالفان مطرح می‌شود، گفت: این داستان با توجه به فضاسازی‌ها از دو طرف مثبت و منفی ربطی به مباحثی مانند سند 2030 ندارد. زاهدی ادامه داد: یک نفر در یک مدرسه غیرانتفاعی خطایی مرتکب شده که همان هم برای نظام تعلیم و تربیت ما آسیب بزرگی است و من نمی‌خواهم آن را بی‌اهمیت جلوه دهم. همچنین سیدجواد ابطحی عضو کمیسیون آموزش نیز گفته است: ناظم مدرسه مذکور در غرب تهران به قوه قضائیه معرفی شده و سه نفر از مدیران مستقیم یا غیرمستقیم که در این ماجرا نقش داشته‌اند، فعلا معلق شده‌اند. وضعیت در آن حدی که مطرح شده، نبوده و مسئله تجاوز ثابت نشده است. هفت دانش‌آموز این مدرسه اقدام عملی را منکر شده‌اند اما فقط در حد دعوت به مصرف مشروبات الکلی و این مسائل بوده است.
