خبر ورزشی/ فینال لیگ قهرمانان 2018 را باید فینالی پرحادثه برای ستاره‌ها و چهره‌ها نامید.
همه چیز از مصدومیت محمد صلاح شروع شد و انگشت اتهام برای مصدومیت ستاره مصری به سمت سرخیو راموس نشانه رفت. اشتباه عجیب لوریس کاریوس باز هم نشان داد فرشته شانس هم خوب روی شانه‌های زین‌الدین زیدان و شاگردانش قرار می‌گیرد. کریم بن‌زما هم با زدن یکی از عجیب‌ترین گل‌های تاریخ فینال لیگ قهرمانان طعم شادی پس از گل را چشید. سادیو مانه می‌توانست فرشته نجات لیورپول باشد اما یک شاهزاده ولزی از روی نیمکت آمد و با قیچی برگردانی خارق‌‌العاده مسیر تیمش را به سمت قهرمانی تغییر داد و دوباره کاریوس که با اشتباه دیگری باعث تسلیم شدن یورگن کلوپ شد. در نهایت کریستیانو رونالدو که در سایه اتفاق‌های بازی قرار گرفته بود با ورود یک جیمی‌جامپ نتوانست نام خودش را در فهرست گلزنان بازی ثبت کند. هر چه بود پیروزی 3 بر یک کهکشانی‌ها سومین قهرمانی متوالی‌شان در لیگ قهرمانان و سیزدهمین قهرمانی‌شان در تاریخ رقابت‌ها را رقم زد. با نمره بازیکنان و مربیان در فینال همراه باشید که از عدد 10 محاسبه شده است.
رئال‌مادرید
کیلور ناواس (5): معمولاً ناواس دروازه‌بانی نیست که تیم با عکس‌العمل‌های فوق‌‌العاده‌اش در بازی مانده باشد، برابر لیورپول هم واکنش خاص و تأثیرگذاری نداشت و البته اشتباه خاصی هم از ناواس سر نزد.
دنی کارواخال (6): با قلبی شکسته از زمین بیرون رفت تا ناراحت‌ترین بازیکن تیم قهرمان باشد. او برای دومین مرتبه طعم مصدومیت در فینال را چشید که این مرتبه شاید به قیمت از دست دادن جام جهانی برایش تمام شود.
سرخیو راموس (8): تبهکار و متهم. بازی بسیار خوب کاپیتان رئال‌مادرید تحت تأثیر حرکت ناجوانمردانه‌اش روی محمد صلاح قرار گرفت. می‌خواست یک شب خوب دیگر را سپری کند و به هر قیمتی سومین جام متوالی را بالای سر ببرد.
رافائل واران (8): بیشتر در سایه کارهای زوج خودش در خط دفاعی قرار گرفت اما دیدیم که به خوبی فیرمینو را مهار کرد و اجازه نداد مهاجم برزیلی لیورپول در موقعیت خوبِ گلزنی قرار بگیرد.
مارسلو (7): همیشه در حمله کار خودش را به خوبی انجام می‌دهد و سانتر او بود که در نهایت با ضربه قیچی برگردان زیبای بیل تبدیل به گل شد. خوش‌شانس هم بود که محمد صلاح زود از زمین بیرون رفت.
کاسمیرو (7): عملکرد چشمگیری نداشت اما مثل همیشه خوب و جنگنده کار کرد. در نیمه نخست بیشتر تحت فشار بود اما در نیمه دوم بهتر توانست توپ را در زمین به گردش دربیاورد.
تونی کروس (8): پاس اشتباه در فلسفه او جایی ندارد، حتی اگر در سخت‌ترین شرایط قرار بگیرد. کروس مثل همیشه قلب رئال‌مادرید در میانه میدان بود و به بازی تیمش ریتم داد.
لوکا مودریچ (5/7): بازی هافبک آلمانی تیم را به خوبی تکمیل می‌کند. با وجود اینکه یک هافبک فانتزی است اما وظایف دفاعی‌اش را هم به خوبی انجام می‌دهد. مودریچ در همه نبردهای میانه میدان حاضر است.
ایسکو (5): مدعی بازی کردن به صورت ثابت است اما از بهترین شانسی که زیدان به او داد نتوانست استفاده کند. به غیر از موقعیت بادآورده‌ای که به تیر دروازه زد چیز خاصی از او ندیدیم.
کریستیانو رونالدو (7): نمی‌توان فینال 2018 را بین بازی‌های خوب رونالدو قرار داد. واضح بود که مثل همیشه تشنه گلزنی است اما کمتر در موقعیت خوبی قرار گرفت و حتی در آخرین لحظه بازی یک تماشاگر او را متوقف کرد!
کریم بن‌زما (5/8): بهترین مهاجم مادریدی‌ها در کیف. تلاش زیادی برای گلزنی داشت حتی بیشتر از رونالدو. با اینکه گلی که زد هدیه کاریوس بود ولی شاید استحقاق زدن یک گل را داشت، البته به شکلی زیباتر!
ذخیره‌ها
ناچو (7): با حضور ناچو جای خالی کارواخال حس نشد. او می‌تواند در رئال‌مادرید نیمکت‌نشین نباشد و در ترکیب اصلی هم بازی کند.
گرت بیل (8): تصور نمی‌کرد از روی نیمکت بیاید و سوپرمن تیمش باشد! 2 ضربه در چهارچوب برای زدن 2 گل کافی بود. قیچی برگردانی که تحسین همه را به دنبال داشت یکی از زیباترین گل‌های تاریخ فینال لیگ قهرمانان بود. او با تنها 30 دقیقه بازی با شایستگی بهترین بازیکن میدان لقب گرفت.
مربی
زین‌الدین زیدان (8): بعد از 30 دقیقه ابتدایی که تیمش تحت فشار بود با تاکتیک‌هایش روند بازی را تغییر داد تا لیورپول دیگر نتواند به بازی برگردد. در نهایت خودش و تیمش در تاریخ لیگ قهرمانان با سومین قهرمانی متوالی جاودانه شدند.
لیورپول
لوریس کاریوس (3): جز کلمه «فاجعه» نمی‌توان عملکرد این دروازه‌بان آلمانی را توصیف کرد. او هیچ‌گاه سنگربان مطمئنی برای لیورپول نشد و با وجود اینکه واکنش‌های خوب هم داشت با 2 اشتباه عجیب جام را از تیمش گرفت. ناکامی فینال 2018 تا مدت‌ها از ذهن کاریوس پاک نخواهد شد.
ترنت الکساندر آرنولد (6): با اینکه اعتمادبه‌نفس خوبی دارد اما شاید بازی کردن در چنین فینالی برای او زود بود. در دقایقی که لیورپول نیاز به تجربه بازیکنانش داشت او عجول و عصبی بود.
ویرجیل فان‌دایک (7): روی هوا فرماندهی می‌کرد و کم‌اشتباه بود. با حضور او شرایط دفاع لیورپول به مراتب بهتر شده اما هرچه تلاش کرد در فاز دفاعی تیمش را رهبری کند، کاریوس به باد داد!
دژان لوورن (7): شاید خیلی‌ها فکر می‌کردند او پاشنه آشیل لیورپول باشد اما شب خوبی را با مهار رونالدو سپری کرد. یک موقعیت عالی گلزنی را از حریف گرفت و پاس‌گل هم داد.
اندرو رابرتسون (5/7): تلاش‌های او بی‌عیب و نقص بود. چالشی در فاز دفاعی با رونالدو داشت که از آن سربلند بیرون آمد و هرگاه به خط حمله اضافه شد هم مؤثر نشان داد. عملکردش زمانی که برای پرس کردن حریف توپ را دنبال می‌کند دیدنی است.
جورجینیو واینالدوم (6): شروع خوبی داشت اما به تدریج با افت کردن بازی لیورپول او هم به شدت ضعیف شد. نتوانست فرم خوبی که در ابتدای بازی داشت را در نیمه دوم حفظ کند.
جردن هندرسون (7): آرام و خونسرد در میانه میدان کارش را انجام داد. کاپیتان لیورپول تلاش کرد کروس و مودریچ را تحت فشار قرار دهد که نتوانند بازی‌سازی کنند و تا حدودی هم موفق بود.
جیمز میلنر (5/6): همیشه در متن حرکات تهاجمی لیورپول بود و توانست چند فرصت خوب هم برای تیمش خلق کند. اگرچه تلاش زیاد باعث خستگی‌اش شد. پایه‌گذار تنها گل تیمش بود.
محمد صلاح (6): جز اشک و حسرت چیزی برای او باقی نماند. راموس نگذاشت او به کارش در زمین ادامه دهد و پس از بیرون رفتن او ورق برگشت. صلاح می‌توانست فصل خوبش را فوق‌‌العاده تمام کند.
روبرتو فیرمینو (6): به طرز عجیبی ضعیف‌تر از بازیکنی که همیشه می‌شناختیم بود. با تعویض صلاح انتظار می‌رفت فیرمینو گره بازی را باز کند اما هیچ حرکت مثبتی از او ندیدیم.
سادیو مانه (8): بهترین بازیکن لیورپول در زمین بود و شاید اگر دروازه‌بان تیم آن‌طور اشتباه نمی‌کرد نمایش خوب او بیشتر به چشم می‌آمد. همیشه در جای درست قرار داشت و علاوه بر گلی که زد یک شوت او هم به تیرک دروازه برخورد کرد.
ذخیره
آدام لالانا (6): پس از مدت‌ها او را در ترکیب لیورپول دیدیم. برای تجربه بیشتر کلوپ تصمیم گرفت به جای صلاح، لالانا را وارد زمین کند. سبک بازی او کاملاً متفاوت بود و نتوانست کمکی به تیمش بکند.
مربی
یورگن کلوپ (6): نمی‌شود کلوپو را سرزنش کرد. مربی توانای آلمانی با مهره‌هایی که داشت سعی کرد بهترین عملکرد را در فینال داشته باشد اما مصدومیت صلاح همه برنامه‌های او را به هم ریخت. نمایش زیبای 30 دقیقه ابتدایی لیورپول از یاد خواهد رفت و تنها چیزی که باقی می‌ماند باخت‌های کلوپ در فینال‌هاست.
