اعتماد/ متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست



سیاست خارجی با محوریت پرونده هسته‌ای ایران از مهم‌ترین بخش‌های منظرات انتخاباتی دست‌کم در سه انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری بوده است.

موضوعی که شاید سال ٩٢ برگ برنده حسن روحانی شد و مسیر او را به پاستور هموار کرد. روحانی در جریان مناظرات انتخاباتی پرچم‌دار تعامل با جهان بود و حل و فصل مشکلات بین‌المللی با ٦ قدرت جهانی را وعده داد. پس از روی کار آمدن دولت یازدهم هم پرونده هسته‌ای به عنوان اولین پروژه‌ مهم کلید خورد تا سرانجام بعد از دو سال مذاکره فشرده توافقنامه بین‌المللی رسمیت یافت. این پروژه مهم اما در نیمه راه با همزمان با تغییر و تحولات در دولت امریکا دستخوش تغییرات شد.

همین اتفاق کافی بود تا مخالفان سیاست خارجی دولت یازدهم و دوازدهم بار دیگر سینه سپر کرده و خروج امریکا از برجام را به رخ دولت بکشند. در این میان کاندیداهای سابق ریاست‌جمهوری و رقبای پیشین روحانی نیز فرصت را مغتنم شمردند تا باز همان‌ حرف‌هایی را بزنند که در جریان مناظرات انتخاباتی گفته‌بودند.

یادآوری مناظرات ٩٢
سعید جلیلی سال ٩٢ کاندیدای مطلوب جبهه پایداری و طیف تندتر اصولگرایان بود که البته با اقبال مواجه نشد. با این حال او به واسطه سمت‌های پیشین یعنی معاونت وزارت خارجه، عضو تیم مذاکره‌کننده و دبیر شورای عالی امنیت ملی تلاش داشت تا از طریق شعارهای سیاست خارجی روحانی را آچمز کند، ‌اتفاقی که این روزها که تنها عضوی از مجمع تشخیص مصلحت نظام است هم از ‌آن عقب نمی‌نشیند و در فضای مجازی ماجراهای مناظرات را تکرار می‌کند.

او همین دیروز بخش کوتاهی از مناظره سال ٩٢ خود با حسن روحانی را در توییتر بازنشر کرد و نوشت: « آیا خاطره تلخ اعتماد به اروپا در سال‌های ٨٢ تا ٨٤ به همین زودی فراموش شده است؟»

این توییت و توییت قبلی جلیلی در مورد برجام البته از سوی مخاطبان بی‌پاسخ نماند. عده‌ای با او همراهی کردند و عده‌ای هم نقد. کاربری از جلیلی پرسیده‌بود «آیا خاطره تلخ تحریم‌ها در سال‌های ۸۷ تا ۹۳ به این زودی‌ها فراموش شده؟» دیگری گفته‌بود « با این حرف‌ها رییس‌جمهوری نمی‌شوید» و یک نفر توضیح داده بود «کسی زیر برجام نزده دوست من، یک کشوری از شش کشور که ما با ایشان مشکل داریم زده زیرش، مابقی کشورها خیلی مصمم دارند ادامه می‌دهند»

چهار درس تاریخی رضایی
محسن رضایی از دیگر رقبای روحانی است که گرچه اقتصاد در صحبت‌های او حرف اول را می‌زد اما نیم‌نگاهی هم به سیاست خارجی داشت با این حال همان زمان و دوران رویارویی‌های جلیلی و روحانی به آنها گفته بود این مناظره دو سویه به هیچ کجا نخواهد رسید. البته او هم از همان دست رقبایی است که بعد از تغییر ترکیب طرفین توافق برجام از ١+٥ به ١+٤ ایده‌پردازی‌های خود را در قالب توییت‌ها یا پست‌های اینستاگرامی منتشر می‌کند.

روز گذشته دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام خود چهار درس تاریخی سیاست خارجی ایران را مورد بررسی قرار داد. رضایی نوشته که نباید سیاست خارجی را به تعارف و ژست و گپ و گفت تقلیل داد و اگر با تلاش و هزینه دادن روی کاغذ به جایی رسیدیم باید آن را نقد کنیم. او همچنین تاکید کرده بارها تجربه شده طرف مقابل به تعهدات خود پایبند نیست و نباید فرصت‌ها را از دست داد و نتیجه تضمین نگرفتن و امتیاز دادن این می‌شود که طرف مقابل تنها روی کاغذ جلو می‌آید.

ذیل پست رضایی هم مملو از کامنت‌های موافق و مخالف بود. یک کاربر پرسیده‌ بود: «فرصت‌طلبی چینی‌ها و روس‌ها را نمی‌بینید؟». کاربر دیگری گفته بود «ملت پای اعتقادات خودشون و نظام‌شون هستند حتی در شرایط بدتر اما شما هزینه می‌دهید؟