آفتاب یزد/ متن پیش رو در آفتاب یزد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
اخیراً هم نقوی حسینی اعلام کرده؛ او تنها تماشاچی اتفاقات آن روز بوده و فراکسیون ولایی دخالتی در این موضوع نداشته؛ بدین معنا که برخی حرف و حدیث‌ها که فراکسیون ولایی مجلس هماهنگ کننده این موضوع بوده را صراحتاً رد می‌کند. طی روزهای اخیر برای روشن شدن موضوع و نیز«تنویر افکار عمومی»، همچنین شنیدن استدلال ذهنی و سیاسی کسانی که مبادرت به این امر کردند؛ تلاش‌ها‌ی بسیاری به عمل آوردیم تا با نماینده یا نمایندگانی که این اقدام را هدایت و رهبری کردند گفت‌وگویی هرچند کوتاه داشته باشیم و اما هرچه بیشتر تلاش کردیم، کمتر به نتیجه رسیدیم.
در حالتی که احساس می‌کردیم دیگر دست‌مان به هیچ کدام از«آتش زنندگان پرچم آمریکا در مجلس» نخواهد رسید، ضمن آن که تنها مصاحبه به انجام رسیده هم اجازه انتشار از سوی مصاحبه‌شونده پیدا نکرد؛ با ناامیدی تمام، گزارش: «نمایندگانی که پرچم آتش زدند حاضر به گفت و گو نیستند!» را نوشتیم اما همچنان دل‌مان نمی‌آمد که این پرونده را حتی در ذهن مان مختومه نماییم.
سر ساعت مقرر با نماینده مردم لنجان تماس گرفتیم و توضیح دادیم؛ در میان انبوه مسائل مطرح شده، تا حرفی از جانب حاضران نشنویم، متقاعد نخواهیم شد و نیز اشاره‌ای هم داشتیم به نماینده‌ای که مصاحبه کرد اما اجازه انتشار نداد که به ما گفت:«بنده هم مصاحبه می‌کنم، هم اجازه انتشار می‌دهم!» پس یک سوال پرسیدیم و باقی مسائل را به اختیار کوهکن گذاشتیم.
کوهکن نخست به این موضوع اشاره می‌کند:«چون اعتقاد داریم رسانه در پی کشف حقایق و تنویر افکار عمومی است، حاضر به این گفت و گو شده ایم» و در ادامه به موضوع اتفاق افتاده در مجلس می‌پردازد و اصل بحث را روی«قانونی یا غیر قانونی» بودن «آتش زدن پرچم یک کشور در کشوری دیگر» متمرکز می‌کند و می‌گوید:
« نخست باید ببینیم در قوانین ایران اسلامی، آتش زدن پرچم هر کشوری جرم است یا خیر؟ دوم این که بررسی کنیم که آیا در قوانین بین‌الملل، به آتش کشیدن پرچم کشوری دیگر، در دایره جرائم
قرار گرفته یا خیر؟» و خود در پاسخ هر دو سوال می‌گوید:«در هردو مورد، قانون سکوت اختیار کرده و جرم‌انگاری در مورد آتش زدن پرچم، محلی از اعراب ندارد. پس در این مورد بنده و دیگرانی که در صحنه بوده‌اند، مطابق قوانین داخلی و بین‌المللی جرمی مرتکب نشده ایم.»
«در مجلس با یکی از نمایندگان فراکسیون امید، در مورد آتش زدن پرچم بحث می‌کردیم، البته بحث همکاری و نه سیاسی!
نماینده عضو فراکسیون امید معتقد بود، آتش‌زدن پرچم آمریکا توهین به ملت آمریکاست و ما قویاً این موضوع را با این استدلال رد کردیم که پرچم خاستگاه حاکمیتی دارد نه مردمی و این بدان معناست که پرچم هرکشور متعلق به حکومت است نه مردم!» کوهکن در ادامه به دو موضوع اشاره می‌کند:« اگر پرچم متعلق به مردم یک کشور است، چرا در هنگامه پیروزی انقلاب اسلامی، پرچم ایران عوض شد؟ حکومت عوض شده بود یا مردم؟» و خود توضیح می‌دهد:«وقتی علامت شیر و خورشید از متن پرچم حذف شد و«الله و اکبر» و نقش انحصاری«الله» روی پرچم حک شد این معنا به ذهن متبادر خواهد شد که حکومتی رفته و حکومتی دیگر جایگزین شده، با علامتی که روی آن پرچم نشسته! پس اساساً قبول ندارم پرچم یک کشور نماد مردم آن کشور باشد بلکه پرچم را نماد حکومت می‌دانم پس با این استدلال آتش زدن پرچم آمریکا، نشانه ای است از اوج«تنفر» ما از حکومتی که از هیچ رفتاری برای به زانو درآوردن ما و ضربه زدن به ما کوتاهی نمی کند. بر همین اساس است که حرف آقای نقوی حسینی را تایید می‌کنم و می‌گویم:«آتش‌زدن پرچم آمریکا، نه تصمیم جناحی و گروهی که تصمیمی کاملا شخصی بود.»
او گریزی هم می‌زند به حوادث دی ماه 96 و می‌گوید:«کسانی که برای به آتش کشیده شدن پرچم آمریکا در مجلس یقه جر می‌دهند و گریبان می‌درند چرا آن هنگام که جوانی بی اطلاع در خاک جمهوری اسلامی ایران به پرچم این کشور توهین کرد، سکوت اختیار کردند؟ توهین به مردم بود یا حکومت مهم نیست مهم این است که هیچ کس ناله و شیون به راه نینداخت!»
وی ادامه می‌دهد: «اما این که گفته شده، جمعی از منتقدان و مخالفان برجام اقدام به این رفتار کرده اند! حداقل در مورد بنده به عنوان شروع کننده ماجرا باید بروید و تمامی اظهارنظرات برجامی من را مطالعه کنید. اگر بازهم به این نتیجه رسیدید که بنده با تمامی سیاست‌های دولت روحانی در مبحث هسته ای و برجام مخالف بوده ام، حق با شماست. هرگز این گونه نبوده، تذکراتی داده ام. نقدهایی داشته ام اما هرگز مخالف صد در صد تمامی تصمیمات دولت روحانی در موضوع هسته ای نبوده ام! کما این که الآن هم می‌گویم نباید بدعهدی آمریکایی‌ها را آوار کرد و بر سر دولت و تیم هسته ای فرود آورد.»
