ایرنا/ پیمان شکنی آمریکا در نقض 'برجام'، به رغم واکنش های انتقادی جامعه جهانی، ذوق زدگی برخی همپیمانان عرب واشنگتن از جمله عربستان، امارات و بحرین را در پی داشت.
'دونالد ترامپ' دیشب (سه شنبه شب) چنانکه انتظار می رفت، در نطقی، خروج آمریکا از برجام را که برآمده از سال ها مذاکره مستمر میان جمهوری اسلامی ایران با آمریکا، فرانسه، انگلیس، روسیه، چین و آلمان و نیز خردجمعی و مورد اقبال جهانیان بود، اعلام کرد و به پایبندی خود به این توافق پایان داد.
اقدام رییس جمهوری آمریکا در نقض این توافق بین المللی، گرچه شبی مملو از نگرانی را برای بخش خردورز جامعه جهانی رقم زد، اما سران برخی کشورهای عرب همپیمان واشنگتن، شبی پر از سرور و شادمانی و مست از بدعهدی آمریکا، سپری کردند.
زمان اندکی پس از پایان نطق ترامپ، وزارت خارجه عربستان در بیانیه ای ضمن استقبال از تصمیم رییس جمهوری 'خودشیفته' آمریکا اعلام کرد: ریاض از اعمال دوباره تحریم ها علیه ایران حمایت می کند و از جامعه جهانی می خواهد، موضعی قوی در قبال اقدامات تهران اتخاذ کند.
'خالد بن احمد آل خلیفه' وزیر خارجه بحرین نیز در توئیتی از اقدام ترامپ حمایت کرد و نوشت: بحرین از خروج آمریکا از توافق هسته ای و تشدید تحریم ها علیه ایران خوشحال است.
همچنین رژیم بحرین با انتشار بیانیه ای ضمن ادعای وجود نقص های متعدد در برجام، خروج ترامپ از توافق هسته ای را نشان دهنده تعهد آمریکا برای مقابله با سیاست های ایران در منطقه و عدم التزام به قوانین و عرف بین المللی دانست.
امارات نیز به تاسی از عربستان و بحرین، از خروج آمریکا از برجام و راهبرد ترامپ علیه ایران حمایت و اعلام کرد: ابوظبی از جامعه جهانی و کشورهای مشارکت کننده در توافق هسته ای می خواهد در پاسخ به مواضع ترامپ برای خالی شدن منطقه خاورمیانه از سلاح هسته ای و سلاح کشتار جمعی و همچنین حفاظت از امنیت و صلح منطقه، همکاری کنند.
سران کشورهای عربستان، امارات و بحرین گرچه این روزها به پشت گرمی آمریکا بر اسب مراد سوار و دل خوش به ریسمان پوسیده پیمان های سیاسی، اقتصادی و نظامی با آمریکا هستند، بد نیست نگاهی نیز بر تاریخ مشحون از بدعهدی کاخ سفید نشینان در قول و قرار به یکتاتورها و ژنرال های دست نشانده و همتایان خود بیندازند و عاقبت شوم آنها را سرمشق قرار دهند.
ژنرال 'نوریه نوریگا'، ژنرال 'آگوستینو پینوشه'، 'صدام' و 'حسنی مبارک' روزی در بازی فریب واشنگتن، رفیق روسای جمهوری آمریکا بودند و با انقضا تاریخ مصرف خود به 'زباله دان تاریخ' ریخته شدند.
20 دسامبر سال 1989 میلادی سالی شوم برای ژنرال نوریگا رییس جمهوری پاناما بود، ژنرالی که به گواه اسناد منتشر شده، پیش از رسیدن به قدرت، برای سه دهه خبرچین 'سیا' بوده است.
نوریگا در سال 1383 در پی سقوط دولت و سپس مرگ مشکوک ژنرال 'عمر توریخوس' با حمایت های آمریکا، قدرت را در پاناما در دست گرفت.
خوش رقصی ژنرال پانامایی در کمک مالی به عملیات مخفیانه دولت آمریکا در حمایت از نیروهای مخالف 'جبهه آزادی‌بخش ملی ساندینیستا' در نیکاراگوئه به مذاق واشنگتن خوش نشست، اما سقوط وی با خروج 'رونالد ریگان' رییس جمهوری جمهوریخواه از قدرت و ورود جرج بوش(پدر) به کاخ سفید رقم خورد و نوریگا به نخستین قربانی تز 'نظم نوین جهانی' بدل شد.
ژنرالی که روزی سیاست های واشنگتن را دیکته می کرد، ناگهان متهم به قاچاق مواد مخدر و پولشویی شد و در یک لشکرکشی نظامی آمریکا سرنگون و پرنده وی پس از سالها حضور در زندان با مرگش در حبس خانگی بسته شد.
ژنرال پینوشه دومین دیکتاتوری بود که نتوانست از بدعهدی آمریکا جان سالم بدر ببرد.
این ژنرال شیلیایی پس از قدرت گیری در ارتش، در ۱۱ سپتامبر سال ۱۹۷۳ میلادی با کودتا تدارک دیده شده از سوی سیا علیه دولت سوسیالیست 'سالواتور آلنده' که سیاست های اقتصادی وی مغایر با منافع آمریکا بود، به قدرت رسید.
پینوشه که 17 سال به عنوان رییس جمهوری قدرت را در شیلی در دست داشت، وی پس از کناره گیری از قدرت در سال 1990 میلادی، به خاطر نقض حقوق بشر و قتل افراد در دوره زمامداری، دستگیر و زندانی شد.
صدام حسین نیز دیگر دیکتاتوری بود که با طناب بدعهدی آمریکا به چاه رفت.
وی با کودتا به قدرت رسید و در سال 1358 و در آغازین سال های پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به مهره آمریکا برای حمله به ایران بدل شد و جنگی هشت ساله را بر مردم عراق و ایران تحمیل کرد.
جنگ عراق و ایران پایان یافت، اما بازی برای صدام همچنان ادامه داشت.
جمله تاریخی سفیر وقت آمریکا در بغداد پس از اینکه صدام نیت خود را برای حمله به کویت فاش ساخت، فراموش نشدنی است: 'ما در امور عراق با کشورهای همسایه دخالتی نمی کنیم'.
اما بازی برای آمریکا همان شد که می خواست، صدام به کویت حمله کرد و همین اقدام، پای نظامیان آمریکایی را برای بر سر جای نشاندن دیکتانور عراقی به منطقه باز کرد و در نهایت در جنگی گسترده، عقب نشینی نیروهای عراقی از کویت تا پشت دیوارهای بغداد صورت پذیرفت.
آمریکا برای تقویت حضور خود در منطقه باز هم به صدام نیاز داشت و این کشور را متهم به نگهداری سلاح های کشتار جمعی کرد.
در سال های آغازین هزار سوم، عراق به عنوان عامل تهدید جهانی، با اسناد ساختگی آمریکایی ها، مورد تهاجم قرار گرفت و ریسمان توسل به کاخ سفید، طناب اعدامی برای صدام شد.
ژنرال معمر قذافی دیکتاتور لیبی نیز همچون اسلاف کودتاگر خود، فریب همپیمانی با واشنگتن را خورد.
وی پس از سال ها 'ژست' ضد آمریکایی، به ناچار از ترس دچار شدن به عاقبت صدام، درهای کشورش را بر روی آمریکا گشود و در دام بدعهدی این کشور فرو رفت.
دیکتاتور لیبی به ازای وعده های اقتصادی آمریکا و خارج کردن اسم لیبی از فهرست کشورهای حامی تروریسم، دست از برنامه های خود کشید، اما جوهره قلم وعده ها روی کاغذ خوش نشده بود که عهد‌شکنی‌های واشنگتن آغاز شد.
مبارک رییس جمهوری سابق مصر نیز از جمله دیکتاتورهای بود که 'نوازش' بدعهدی آمریکایی بر تنش نشست.
مبارک در مدت زمامداری در مصر، گوش به فرمان واشنگتن بر مدار پرهیز از هرگونه دشمنی و نیز پایبندی بر دوستی با رژیم صهیونیستی حرکت می کرد.
اما با آغاز حرکت بیداری اسلامی، گرچه از مهلکه جان سالم برد و عاقبتی چون قذافی پیدا نکرد، اما هزینه دوران خوش همپیمانی با آمریکا را با حضور در 'قفس' و محاکمه در دادگاه به پایان رساند.
جشن و هلهله کاخ نشینان عربستان، امارات و بحرین از بدعهدی آمریکا و خروج این کشور از برجام به عنوان یک توافق جامع و مورد تایید جهانی نشان می دهد که آنان از تاریخ درس عبرت نگرفته و چشم بینایی برای عاقبت دیکتاتورهای که فریب همپیمانی با کاخ سفید را خوردند، ندارند.
سران سعودی، امارات و بحرین نه مانند ژنرال های مخلوع، ستاره ای بر دوش داشته و نه ستاره ای در کهکشان، رویکردهای منفعت طلبانه منطقه ای و جهانی با آمریکا دارند و بر همگان واضح است که تا زمانی که شیری برای دوشیدن دارند، در مدار توجه هستند و چنانکه ترامپ گفته، در صورتیکه آمریکا از آنان روی برگرداند، دو هفته هم دوام نمی آورند و مجبورند با هواپیمای معمولی سفر کنند.
