راسخون/ معصوم چهاردهم، حجت دوازدهم، ولی اللَّه المنتظر، بقیةاللَّه الاعظم، حضرت امام زمان، مهدی موعود(عج) در نیمهی شعبان سال 255 هجری قمری در سامرا به دنیا آمد.
پدرش امام حسن عسگری(ع) و مادر آن حضرت،نرجس خاتون میباشد. آن امام، همنام و همکنیهی پیامبر اسلام(ص) و دارای القاب قائم، منتظر، حجت، مهدی، خلف صالح، صاحب الزمان، بقیةاللَّه و... میباشد. رهبری پیشوایان الهی به منظور هدایت مردم به سر منزل کمالِ مطلوب است و این امر در صورتی میسَّر است که آنها آمادگی بهرهبرداری از این هدایت الهی را داشته باشند. اگرچنین زمینهی مساعدی در مردم وجود نداشته باشد، حضور پیشوایان آسمانی در بین مردم ثمری نخواهد داشت. فشارها و تضییقاتی که از جانب خلفای جور بنیعباس، به ویژه از زمان امام جواد(ع) به بعد، بر امامان معصوم وارد شد و محدودیتهای فوقالعادهای که از طرف دستگاه حاکم برقرار گردید، فعالیتهای امامان را به حداقل رسانید. وجود این وضعیت خاص در زمان امامت حضرت مهدی(عج) و همچنین احتمال به شهادت رساندن آن حضرت در آن شرایط حساس، نشان داد که زمینهی مساعدی جهت بهرهمندی از هدایتها و راهبریهای امامان در جامعه وجود ندارد. از اینرو حکمت الهی اقتضا کرد که حضرت مهدی(عج) به اذن خداوند متعال غیبت اختیار کند تا موقعی که آمادگی لازم در جامعه به وجود آید. او روزی خواهد آمد و زمین را که از ظلم و جور پر شده است، از عدل و داد پُر خواهد کرد.
