ایران ورزشی/ رفتار شفر در آستانه پایان قراردادش با استقلال نشانه‌هایی از رفتن در خود دارد اما آنها که بر افکار این مربی اشراف کافی دارند نیک می‌دانند که شفر برو نیست!
حتی اگر پیشنهادهای مطلوبی از تیم‌هایی همچون سپاهان برسد که بعید است رسیده باشد، شفر در استقلال خواهد ماند. سپاهانی‌ها گزینه‌های دیگری را مدنظر دارند و اساسا آنها حتی به مخیله‌شان هم خطور نمی‌کند که با شفر به مذاکره بنشینند چراکه این مذاکره هیچ نتیجه مثبتی به همراه نخواهد داشت و مقصد بعدی این آلمانی بی‌شک در فوتبال ایران استقلال خواهد بود. درباره پیشنهادهای خارجی نیز نمی‌توان با قطعیت چیزی گفت به این دلیل که هیچ‌یک از تیم‌های خواهان شفر که گفته می‌شود از کشورهای حوزه خلیج فارس هستند، پیشنهاد رسمی خود را به این مربی نداده‌اند و همه پیشنهاد‌ها تا کنون در حد حرف بوده است. در واقع شفر فقط در فوتبال ایران مشتری دارد که آن هم استقلال است.
بدون شبهه اگر مدیران باشگاه استقلال بخصوص آنها که در کار یارگیری دستی بر آتش دارند، فضای کاری برای شفر را به خوبی درک کنند با این مربی طوری وارد مذاکرات تازه خواهند شد که از موضع کاملا بالا باشد و شأن و شخصیت باشگاه استقلال زیر سوال نرود. بی‌شک شفر اگر تمایل به ماندن در فوتبال ایران داشته باشد -که دارد- جایی جز استقلال مربیگری نخواهد کرد و این خبرسازی‌های تازه‌ای که برای شفر می‌شود بیشتر نوعی کار تبلیغاتی است که بعید نیست خود شفر و پسرش در متن آن قرار داشته باشند و ماجرا را سازماندهی کنند. کار در استقلال برای مربی مسنی همچون شفر که هیچ پیشنهادی از تیم‌های اروپایی ندارد می‌تواند تصمیم بسیار عاقلانه‌ای باشد و بعید است که پیرمرد با کوله‌باری از تجربه بازار فوتبال ایران بخصوص باشگاه استقلال را که در لیگ برتر یکی از دو قطب فوتبال شناخته می‌شود را به سادگی از کف بدهد. کار در استقلال برای شفر اگر جذابیت‌های فوتبال آلمان را نداشته باشد اما به لحاظ مالی کاملا مقرون به صرفه است و کمتر تیم‌هایی حاضر می‌شوند به این مربی مبلغی در حدود 700 هزار دلار بدهد. البته شفر نیز از فضای حاکم بر استقلال کاملا بهره گرفته و این تیم را متحول کرده و بی‌انصافی است اگر کارنامه او را زیر سوال ببریم اما آنچه نباید در مواجهه با این مربی سرد و گرم چشیده و با‌تجربه مورد بی‌توجهی قرار بگیرد جذابیت‌هایی است که استقلال برای مربیگری ایجاد می‌کند و مربیانی از دسته شفر نیز کاملا به آن آگاهی و اشراف دارند. استقلال باشگاه بزرگی است که از لحاظ مالی اوضاعش چندان هم بد نیست.
شاید باشگاه استقلال نتواند مانند باشگاه‌های نامی حوزه خلیج‌فارس پول‌های آنچنانی به مربیان خارجی بدهد اما چندان هم کم توان نیست به گونه‌ای که می‌بینیم قرار است دستمزد 700 هزار دلاری پیرمرد در آینده‌ای نه چندان دور جفت و جور شود تا او برای ماندن ترغیب شود. از سویی استعدادهایی که همواره در استقلال حضور دارند جزو بهترین‌های ایران به شمار می‌روند و هیچ‌گاه سابقه نداشته که استقلال با بازیکنان درجه دو بسته شود. لااقل در همه ادوار لیگ برتر اینگونه بوده و بهترین‌های فوتبال ایران را در ترکیب استقلال دیده‌ایم. با این حال یک مربی مانند منصوریان نتوانسته از این بازیکنان بهره کافی ببرد اما مربی همچون شفر با چیره‌دستی کامل توانسته از سرمایه‌های دم دستش بهره کافی ببرد. مساله دیگری که شفر را برای ماندن در استقلال ترغیب می‌کند تماشاگر است. استقلال از معدود تیم‌هایی است که ظرفیت داشتن 100 هزار تماشاگر در یک بازی را دارد. ویژگی که در بسیاری تیم‌های آسیایی نیست و حتی معدود تیم‌های آلمانی از آن برخوردارند. مجموع فاکتورهای مثبتی که در استقلال وجود دارد را که کنار هم بگذاریم؛ پول، بازیکن و تماشاگر، به این نتیجه می‌رسیم که وینفرد شفر با استقلال همکاری‌اش را ادامه خواهد داد و چه بسا این همکاری در سال‌های آتی نیز ادامه داشته باشد و پیرمرد تا فصل نوزدهم هم سرمربی استقلال باشد.
البته این تداوم یک شرط بزرگ دارد. اینکه استقلال در فصل هجدهم سرانجام قهرمان لیگ برتر شود و بعد از سال‌ها ناکامی جام قهرمانی لیگ را به چنگ آورد. آنچه از شفر انتظار می‌رود این است که این عنوان را دوباره به ویترین افتخارات باشگاه استقلال بازگرداند تا شاید قدری از آمال چند ساله هواداران استقلال که در حسرت بزرگ قهرمانی لیگ برتر سیر می کنند، کاسته شود و آبی‌ها بر بام فوتبال ایران بنشینند.
