سیاست روز/ متن پیش رو در سیاست روز منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی دشمن از هر ابزاری برای توقف شعاع تاثیرگذاری انقلاب اسلامی بهره برد اما نتوانست به نتیجه دلخواه خود دست یابد. از این رو ابزار و تاکتیک خود را برای مهار انقلاب تغییر داد و موضوع تحریمها و جنگ اقتصادی را در اولویت برنامه خود قرار داد.
با این حال اگر چه تحریمها هزینه‌های سنگینی برای کشور به دنبال داشت اما نتوانست به هدف نهایی خود که فروپاشی اقتصاد ایران بود، دست یابد.
در این زمان دشمن تدبیری تازه اندیشیده و با بهره گیری از فشار اقتصادی و معیشتی بر مردم تلاش کرد تا از ابزار نفوذ نیز استفاده کند و بستر ساز تخریب ارکان انقلاب باشد. در این میان بارها از نفوذ سیاسی صحبت به میان آمده و کارشناسان مختلف دراین زمینه مطالب مختلفی را عنوان کرده‌اند.
اما نکته مهم و قابل توجه در این باره آن است که در بسیاری از موارد نفوذ سیاسی محقق نمی‌شود مگر آنکه نفوذ فرهنگی و اعتقادی صورت گیرد و به این ترتیب با سست شدن اعتقادات افراد دشمن زمینه نفوذ فرهنگی خود را فراهم آورد.
اینک شاهد هستیم که جریانی در داخل و خارج کشور تلاش می‌کند تا با تخریب ارکان اعتقادی و مذهبی جامعه این امر را محقق سازد.
دشمن نبردی نرم و خزنده را در حوزه فرهنگ و اعتقادات مذهبی و اسلامی پی گرفته است و این موضوعی است که مقام معظم رهبری نیز به آن اشاره کردند و درباره آن فرمودند: «جبهه دشمن برای کشور ما و انقلاب ما برنامه ریزی بلندمدت دارد».
ایشان همچنین در فرازی دیگر در این باره افزودند: «اهداف خصمانه و صریح دشمنان در حرف‌ها و نوشته‌های آنها، قابل درک است و هیچ‌کس نباید فراموش کند که جبهه دشمن با سلاحِ آماده در مقابل ملت و کشور، موضع گرفته است و ما نیز باید با جبهه بندی دقیق، به اقتضای موقعیت‌های مختلف، در مقابل دشمنان تصمیم گیری و اقدام کنیم.
کارشناسان بر این عقیده‌اند که اتاق‌های فکر واشنگتن در این زمینه همچنان مشغول برنامه ریزی‌اند و درقبال این توطئه جای هیچ گونه سهل انگاری و غفلتی برای مسئولان وجود ندارد و نیازمند چاره‌اندیشی و مدیریت هوشمندانه و هوشیارانه است.
نمونه‌ها
نمونه‌های متعددی از این اقدام دشمنان توسط عوامل خارجی و داخلی وجود دارد و هریک از این عوامل تلاش می‌کنند تا با بهره گیری از رسانه‌های خود و جریان سازی توسط آنها به مقصود خود دست یابند.
در بسیاری از موارد شاهد هستیم که تهاجم و نفوذ به وسیله ماهواره‌ها، محصولات فرهنگی، رادیو و تلویزیون، مطبوعات و... از سوی دشمنان صورت می‌گیرد.
از سوی دیگر شاهد وقایعی هستیم که اگر چه هیچ عامل خارجی ظاهراً در آن دخیل نیست اما به دلیل کمبودهای و عدم توجه ارگانهای فرهنگی و مذهبی و بی اطلاعی مردم روی و موضوع آن جایگزین و پذیرفته می‌شود.
نمونه ای از این امر را می‌توان تلاش غربی‌ها برای پیوستن ایران به سند ۲۰۳۰ عنوان کرد. در نتیجه این امر بسیاری از مسائل مورد نظر غربی‌ها در مراکز فرهنگی کشور و مدارس و دانشگاه‌ها که محافظ و توسعه دهنده فرهنگ هستند نفوذ و بتدریج در ذهم نسل آینده وارد می‌شد.
در عین حال دشمن با گسترش فساد اجتماعی برای نفوذ فرهنگی در کشور بهره برده و با استفاده از برنامه‌های رسانه‌ای و تلقینات روانی و اجتماعی اقشار جوان را به این سمت سوق می‌دهد تا آنها از فرهنگ و مذهب منحرف سازد.
ایجاد روحیه مد گرایی در بین اقشار مختلف به ویژه اقشار جوان، ورود مدهای مبتذل لباسهای زنانه و مردانه و تغییر رنگ و فرم دادن اجتماع، یکی از این تلاشهاست که مشخصاً نشانگر وجود یک نقشه و توطئه است. حتی در داخل کشور عده‌ای با استفاده از امکانات داخلی، در تولید و توزیع لباسهای مبتذل دست دارند که مبنای کار این گونه تولید کنندگان، مجلات و نیز مدلهای لباسهای غربی است که وارد کشور می‌شود.
درعین حال نمونه‌های دیگری نیز در مورد نفوذ مذهبی وجود دارد از جمله مسئله نفوذ و تشیع انگلیسی است که با تاکیدات مقام معظم رهبری به آن مردم نسبت به شناخت آن
حساس تر شده‌اند.
دامن زدن اختلاف مذهبی در قالب شیعه و سنی موضوعی است که برخی در داخل ایران برای احراز بعضی فرصت‌ها از این مساله استفاده می‌کنند. نمونه‌ای دیگر در این زمینه القای موضوع کشف حجاب و سناریوی پشت پرده آن است. این امر نه تنها موجب ناهنجاری‌های متعدد درجامعه شده، بلکه بنیان خانواده را نیز تهدید می‌کند و در این حال نشانه ای از مخالفت با موضوعات مذهبی نیز به شمار می‌رود.
نفوذ و تهاجم فرهنگی و مذهبی
منظور از تهاجم و نفوذ فرهنگی کلیه اعمال و افعال فرهنگی است که بیگانگان برای تأثیرگذاری و انحراف فرهنگ ملّی و اسلامی ما با توسل به ابزارهای گوناگون صورت می‌دهند هدف آن حذف یا تضعیف و یا سوق دادن فرهنگ محلی به سوی فرهنگ متهاجم است.
باید توجه داشت که انحراف فرهنگ یک کشور می‌تواند یکی از روشهای موثر نفوذ باشد. در این شرایط اگر کشوری در ابعاد دیگر اقتصادی، سیاسی، صنعتی و نظامی قدرتمند و قوی باشد اما نتواند در مقابل نفوذ فرهنگی دشمن بایستاد؛ موجودیّت خود را در تمام ابعاد از دست می‌دهد. از سوی دیگر دشمنان نظام با تحقیقات و بررسی‌های بسیار دریافتند که «اسلام» عامل اصلی تحرک فرهنگی انقلاب است و کنار قرارهم قرار گرفتن این دو عنصر موجب پیشرفت جوامع اسلامی می‌شود.
از این رو نفوذ مذهبی را در دستور کار خود قرار دادند. باید توجه داشت که نفوذ در حوزه دینی به راحتی انجام می‌شود، چرا که در این مقوله مسائل و مباحث شباهت زیادی با یکدیگر دارند.
شناخت اولین قدم
باید در نظر داشت که شناسایی این جریان و جلوگیری از اقدامات خزنده آن می‌تواند اولین گام برای مقابله با آن باشد.
دراین رابطه مؤثرترین اسلحه برای مقابله با «تهاجم فرهنگی» آگاهی عمومی از نوع و اشکال توطئه و تهاجم است. اگر مردم هدف و مشکل را بشناسند، به راحتی در برابر آن ایستادگی خواهند کرد. در حقیقت هدف روشنگری این است که جامعه را هوشیار کند و پرده از راز‌نفوذ و واسطه‌های آن بیندازد. وقتی در مقابل خط نفوذ، روشنگری محکم و مستدل صورت گیرد و آن خط شکسته می‌شود نظام سلطه مجبور می‌شود از پشت پرده بیرون بیاید.
ایجاد هوشیاری از طریق آگاهی‌بخشی ارگانهای فرهنگی و اجتماعی و رسانه‌های جمعی، معرفی الگوهای مناسب در زمینه‌های هنری، ورزشی و... همچینن سرمایه‌گذاری‌های دقیق و کارشناسی شده در بخش‌های فرهنگی و مذهبی می‌تواند در این زمینه موثر باشد.
خوشبختانه در کشور ما ایام و مناسب‌های ملی و مذهبی بسیاری وجود دارد که از این امر می‌توان زمینه را برای آگاه سازی مردم نسبت نفوذ دینی فراهم ساخت. از جمله دو ماه محرم و صفر یا ماه رمضان که از بهترین فرصت‌های تبلیغی است که با تبیین سخنان مقام معظم رهبری می‌توان به جریان شناسی مسئله جریان نفوذ پرداخت.
از سوی دیگر کارشناسان مذهبی می‌توانند با ارائه آموزش‌های متعدد حول محور مساجد پاسخ‌گوی نیازها و سوالات اقشار مختلف جامعه در این زمینه باشند.
