آخرین خبر/ تیم ملی کمتر از60 روز دیگر در جام جهانی دیده خواهد شد سوالی که از همین حالا جذابیت و کشش قابل توجهی ایجاد کرده این است که بدانیم در ترکیب اصلی چند بازیکن از لیگ برتر حضور خواهند داشت.
برای استقلالیها مهمتر از این آگاهی از تعداد بازیکنانی است که از تیم محبوبشان در ترکیب اصلی قرار میگیرند. اگر وریا غفوری را شانس مسلم و قطعی بازی در ترکیب اصلی بهعنوان مدافع راست بدانیم تنها در پست هافبک دفاعی ممکن است یک استقلالی دیگر را در ترکیب اصلی مشاهده کنیم. در دیگر پستها که هرگز موقعیتی برای آبیها فراهم نخواهد شد.استقلال در جام جهانی 2018 نهایت چهار یا پنج بازیکن در ترکیب 23 نفره خواهد داشت. البته خیلیها اعتقاد دارند این شانس بین عدد سه و چهار چرخ میزند.
جام جهانی 2014 تا چشم کار میکرد استقلالی در ترکیب اصلی تیم ملی دیده میشد. در جام جهانی 2018 اما اوضاع برای استقلالیها خیلی متفاوت است. کمتر از60 روز به آغاز جام جهانی باقی مانده که تا کنون فقط حضور وریا غفوری در ترکیب اصلی تیم ملی قطعی به نظر میرسد.
4 سال پیش امیرحسین صادقی، پژمان منتظری، خسرو حیدری، آندرانیک تیموریان و جواد نکونام ترکیب تیم ملی را دو قبضه کرده بودند اما در خوشبینانهترین حالت ممکن در جام جهانی آتی دو بازیکن استقلال بتوانند در ترکیب اصلی تیم ملی قرار بگیرند که این وضعیت را هم فقط میشود در بازی نخست مقابل مراکش متصور بود. جایی که غیبت سعید عزتاللهی عرصه را برای روزبه چشمی یا امید ابراهیمی باز میگذارد تا در پست هافبک دفاعی برای تیم ملی بازی کنند.
در بازیهای اخیر تدارکاتی تیم ملی، کارلوس کی روش هیچ گاه از چشمی به عنوان هافبک دفاعی بهره نگرفت و بیشتر این بازیکن را در پست دفاع میانی آزمود. پستی که بعید است به واسطه حضور بازیکنانی همچون سیدجلال حسینی، مرتضی پورعلی گنجی و محمدرضا خانزاده شانس آنچنانی را برای چشمی باقی بگذارد.
روزبه اما بازیکنی است که در پست هافبک دفاعی هم تبحر دارد و میتواند یکی از گزینههای تیم ملی در بازی نخست باشد. چشمی از قامت مناسبی سود میبرد و اگر قدری بر سرعت بازیاش بیفزاید میتواند در نبرد آغازین تیم ملی در جام جهانی یکی از مردان اصلی لقب بگیرد.
اقبال روزبه اما در قیاس با امید ابراهیمی قدری کمتر است به این علت که کیروش در بازیهای اخیر بیشتر ابراهیمی را در پست هافبک دفاعی مورد آزمایش قرار داد که این خود نشانههایی بارز از علایق و تعلقات پنهان سرمربی تیم ملی به بازی گرفتن از امید ابراهیمی است.
البته ممکن است چیدمان تیم ملی در بازی نخست به گونهای باشد که حتی بازی به هیچ یک از این دو نرسد و کیروش از بازیکنانی همچون احسان حاجی صفی و علی کریمی در این منطقه بهره بگیرد. این معادلات در حالی ذهن را به خود مشغول کرده که عملا در پستهای دیگر-به جز دفاع راست که وریا در آن منطقه حضور دارد-در هیچ پست دیگری استقلال گزینهای برای بازی در ترکیب اصلی ندارد.
اگر سید حسین حسینی را یکی از مسافران جام جهانی آتی بدانیم قطعا او در 3 بازی نیمکتنشین خواهد بود و کیروش بیهیچ تعارفی از علیرضا بیرانوند در ترکیب اصلی تیمش بهره میگیرد.
دیگر بازیکنی که میتواند تیم ملی را در جام جهانی 2018 همراهی کند سید مجید حسینی است. مدافع جوانی که این روزها با مصدومیت دست و پنجه نرم میکند. حسینی همین حالا در استقلال با تهدیدهایی از جانب آرمین سهرابیان مواجه شده و شاید جایگاهش را در استقلال نیز از کف بدهد.
با این حال اگر به عقبه او خوشبینانه بنگریم و حسینی را در اردوهای آتی نیز یکی از مردان مورد نظر کیروش بدانیم باز هم اقبال رسیدن این بازیکن به روسیه کم است. در واقع استقلال در جام جهانی سه یا چهار سهمیه خواهد داشت که از میان این سه، چهار بازیکن فقط در دو پست محتمل است که آبیها را در ترکیب اصلی ببینیم.
درباره بودن یا نبودن پژمان منتظری در بین بازیکنان حاضر در جام جهانی 2018 نیز نمیشود با قطعیت سخن گفت. همچنان مصدومیت منتظری را تهدید میکند و از طرفی او در ایامی که پیراهن استقلال را پوشیده استمرار آنچنانی در ترکیب استقلال نداشته و حتی بیم خط خوردنش از ترکیب تیم ملی نیز میرود.
با این حال اگر منتظری را یکی از مسافران جام جهانی بدانیم او هم نمیتواند به بازی در ترکیب اصلی خوشبین باشد و بدون شک گزینههای دیگر ذهن سرمربی تیم ملی را مشغول میکند و شاید پژمان مسافر جام جهانی شود فقط به این دلیل که از تجربه مناسبی برخوردار است و میتواند در مواقعی به لحاظ روانی به تیم ملی کمک کند.
مجموع این بازیکنان را که در ذهن بیاوریم به این نتیجه میرسیم که استقلال نه گزینهای برای بازی در خط حمله تیم ملی دارد، نه پستهای هجومی.
تنها دلخوشی به حضور نمایندههای استقلال در پست دفاع راست و احتمالا هافبک دفاعی آن هم در بازی نخست است و در دیگر پستها استقلال بازیکنی ندارد که مورد توجه سرمربی تیم ملی باشند. تیم ملی به طور محسوس در اختیار بازیکنانی است که در لیگهای خارجی بازی میکنند.
حتی تعداد پرسپولیسیهایی که در ترکیب اصلی تیم ملی به میدان میروند نیز ممکن است اندک باشد.