صبح نو/ متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
مجید ابهری| موضوع حضور بانوان موضوعی کاملاً اجتماعی است و در قالب جامعه میگنجد. این در حالی است که بعضی از افراد و جریان‌های سیاسی سعی میکنند به این موضوع اجتماعی رنگوبوی سیاسی دهند. درحالیکه این موضوع به هیچ‌وجه سیاسی نیست. باید قبول داشت که در ورزشگاههای ایرانی، تماشاچیان آقا، فرهنگ تماشای فوتبال را ندارند. در بسیاری از موارد آنها حرکات هنجارشکنانه زیادی انجام میدهند و در هنگام تماشای فوتبال، از لغات غیراخلاقی زیادی استفاده میکنند.
شاید به همین دلیل است که نظر مساعدی درباره حضور زنان در ورزشگاها میان مدیران وجود ندارد. البته از نگاه رفتارشناسی، این ممنوعیت به‌دلیل احترام به جایگاه بانوان و توجه به شخصیت آنهاست. باید توجه داشت که برخی از کارشناسان معتقدند حضور بانوان در استادیومها می‌تواند مانع بد‌زبانی یا هنجارشکنیهایی باشد که در ورزشگاه ها وجود دارد. البته خلاف این موضوع نیز به‌صورت میدانی بارها مشاهده شده است. راه حل این مشکل تنها یک چیز است. باید در این زمینه فرهنگ سازی انجام شود. باید فرهنگ تماشای بازی فوتبال به تماشاچیان آقا، آموزش داده شود. در کنار این مساله باید بستر فکری و فرهنگی مناسبی هم برای آنها ایجاد کردو در کنار همه اینها اگر بخواهیم به خانمها اجازه و امکان ورود به ورزشگاه را بدهیم، باید جایگاه ویژهای برای بانوان درنظر بگیریم. جایگاهی که مناسب حضور آنها و در شأن بانوان باشد. باید ورودی و خروجی این جایگاه با ورودی و خروجی آقایان متفاوت باشد تا تنش و مشکلی برای منزلت بانوان پیش نیاید. با این کار می‌توان این مشکل را حل کرد.
همین مساله اجازه حضور نداشتن در ورزشگاه‌ها برای بانوان، باعث سوءاستفاده هایی در فضای مجازی و در رسانه‌های دشمنان کشور شده است. متاسفانه بعضی از جریان‌های سیاسی، برای رسانه های بیگانه خوراک فکری مهیا میکنند. درحالیکه اگر حضور بانوان و ورود به مسابقات آزاد شود، بسیاری از مشکلات و این سوءاستفاده ها حل میشود.
باید به این سؤالات پاسخ روشن داد. آیا تمام مشکلات جامعه ما محدود به حضور بانوان در ورزشگاه است؟
آیا زنان ما فقط منتظر حضور در استادیومها هستند؟
آیا جامعه ایرانی، مشکل دیگری ندارد؟
زنان ما با مشکلات دیگری مواجه نیستند و تمام مشکلاتشان به ورزشگاه و فوتبال ختم میشود؟
البته که این‌طور نیست. هر چند که مسوولان ورزشی با کسب رهنمودها و مشورت با مراجع دینی و برنامهریزیهای مناسب برای حضور بانوان میتوانند این مشکلات را حل کنند. البته نباید نادیده گرفت که اتفاقهایی از این دست در روستاها میتوانند بهعنوان تجربه استفاده شوند.
مانند آنچه در آن روستای دورافتاده جنوبی افتاده است. چرا باید حضور دختران ایرانی به‌صورت مخفیانه به تیتر یک اخبار در کشور تبدیل شود؟ فضای مجازی با انتشار اخبار زرد نه تنها به حل این مشکل کمک نمیکند، بلکه به کوره آتش این مشکل هیزم هم میریزد.
چندی پیش ما در یکی از مسابقات بینالمللی شاهد اجازه حضور زنان آن کشور به ورزشگاه بودیم. این حق اما از زنان کشور ما گرفته شد. خود من بهعنوان یک مرد، از این تصمیم و حرکت شرمنده شدم. همه این تصمیمات نادرست ابزاری برای دلیل‌تراشی و بزرگنمایی برای دشمنان کشور میشود. باید این اسلحه، یعنی سوءاستفاده از این عدم مدیریت در زمینه مخالفت با حضور بانوان در استادیومهای ورزشی، از دست شبکههای بیگانه گرفته شود تا آنها آزادیهای نسبی و آبچکانی کشور سعودی را به رخ فرهنگ ایرانی نکشند.
اگر زنان سعودی به‌تازگی اجازه یافتهاند -البته آن هم به حرف- رانندگی کنند یا آنچه گفته شده، اجازه ورود به ورزشگاه را پیدا کردهاند، بانوان مقتدر ایرانی سالهاست که در زمینههای مختلف فرهنگی، علمی و تخصصی در جهان حضور دارند و صاحب مقامهای ممتاز شده‌اند، میشوند و خواهند شد.
باید فکری اساسی به حال این موضوع کرد. موضوعی که قطعاً با شعارهای عوام‌فریبانه و به ظاهر آزادی‌خواهانه حل نخواهد شد. مناسب‌سازی محیط ورزشگاه‌ها، قطعاً می‌تواند در نخستین مرحله، اذهان عمومی را آماده پذیرش بانوان در ورزشگاه‌ها کند، اما تا وقتی زیرساخت‌ها برای این موضوع فراهم نشده، شعار دادن و حمایت از حضور زنان در ورزشگاه‌ها عوام‌فریبی است.
