آخرین خبر/ فصل گذشته همه جا صحبت از نقش پررنگ سیدجلال حسینی در قهرمانی پرسپولیس بود.
در لیگ شانزدهم پرسپولیس با سیدجلال هیچ وقت میانگین بیشتر از یک گل خورده در هر بازی را نداشت. در نقطه مقابل آن‌ها در 5 فصل بدون سیدجلال هیچ وقت میانگین کمتر از یک گل خورده را ثبت نکرده بودند. این فصل هم همین داستان تکرار شده و باز هم نمی‌توان نقش سیدجلال در قهرمانی سرخ‌ها را نادیده گرفت. حسینی در 2 فصل اخیر برای پرسپولیس در نقش یک مدافع مطمئن ظاهر شده و حضور او در میدان به معنای تضمین کلین‌شیت بوده است. بدون شک حضور مدافع مطمئنی مثل سیدجلال باعث شده تا بیرانوند با کمترین سیو ممکن آقای کلین‌شیت لیگ برتر لقب بگیرد. حسینی این فصل هم در اکثر نبردهای تک به تک موفق بوده و از نظر آماری بی‌شک یکی از بهترین‌های لیگ هفدهم به حساب می‌آید. میانگین ارتکاب به خطای کاپیتان پرسپولیس فقط ۰،۴ خطا در هر بازی است و این مسئله نشان می‌دهد که حسینی تا چه اندازه کم ریسک بازی می‌کند و حتی مدافعان حریف برای گرفتن خطا از این مدافع باتجربه هم به مشکل می‌خورند. او از نظر خطا کردن دقیقا آخرین بازیکن پرسپولیس یعنی نفر هجدهم است و این مسئله با توجه به پست او آمار عجیبی محسوب می‌شود. برای مقایسه می‌توان گفت که میانگین خطای شجاع خلیل‌زاده در هر بازی ۱،۹ و محمد انصاری به عنوان کم‌خطاترین بازیکن پرسپولیس بعد از حسینی ۰،۹ خطا در هر بازی را به نام خودش ثبت کرده است. روزبه چشمی میانگین ۲ خطا و پژمان منتظری ۱،۱ خطا در هر بازی داشته‌اند و آمار جلال حسینی تقریبا منحصر به فرد است و همین آمار او را به یکی از کم‌ریسک‌ترین مدافعان لیگ برتر تبدیل کرده است. این آمار نشان می‌دهد که برای مدافع خوب بودن نه نیاز به گل زدن و پاس گل دادن هست و نه حرکات نمایشی. برای مدافع خوب بودن حتی زیاد بودن عملکرد دفاعی هم ملاک نیست. برای مدافع خوب بودن باید کامل و کم‌ریسک بود یا شاید بهتر است بگوییم باید جلال حسینی بود؛ مدافعی که این فصل برای پرسپولیس در 18 بازی حضور داشت و این در 18 بازی فقط 3 تیم مشکی‌پوشان، فولاد و استقلال توانستند دروازه سرخ‌پوشان را باز کنند.
