آخرین خبر/ چند روز پیش بود که یکی از سایت‌های ورزشی مطلبی در باب گرانی ارز و دلار و تاثیرات منفی و احتمالی آن روی فوتبال ایران نوشته بود.
در این مطلب با اشاره به اقبال نسبی باشگاه‌های ایرانی به استخدام مربیان و بازیکنان خارجی عنوان شده بود که گرانی ارز و دلار می‌تواند ترمز تیم‌های ایرانی را برای ادامه همکاری با بازیکنان و مربیان فعلی و خارجی‌شان بکشد و در ادامه نیز مانع از حضور خارجی‌های جدید در فوتبال کشورمان شود. در این‌که گرانی ارز می‌تواند اثر منفی روی فوتبال و ورزش ایران بگذارد، شکی وجود ندارد اما مهم‌تر از این مسئله که نگران‌کننده‌تر است، استیصال و درماندگی و نابودی باشگاه‌های خصوصی در ایران است. در شرایطی که سال‌هاست دولت و دولتمردان باشگاه‌ها و مدیران ورزشی را به خصوصی‌سازی و متکی بودن به خود و نه به دولت تشویق می‌کنند اما عملا وابستگی ورزش و فوتبال به دولت همچنان به قوت خود باقی است و البته با توجه به شرایطی که برای تیم‌های خصوصی به وجود آمده، باید گفت بهتر هم هست که این وابستگی باقی بماند! نگاهی اجمالی و گذرا به جدول لیگ برتر تا پایان هفته بیست‌و ششم، پیام تلخی را به فوتبال‌دوستان و کارشناسان مخابره می‌کند. در نیمه بالایی جدول 16 تیمی لیگ برتر، هر 8 تیم دولتی و صنعتی هستند. پرسپولیس، ذوب‌آهن، سایپا، استقلال، پیکان، فولاد، نفت آبادان و پارس جنوبی در رده اول تا هشتم قرار گرفته‌اند. این تیم‌ها هم البته با وجود دولتی بودن مشکلات مالی زیادی دارند اما وضعیت‌شان به بدی تیم‌های خصوصی نیست. به جز تیم گسترش فولاد، سپاهان و تراکتورسازی، تیم‌های پدیده، سپیدرود، استقلال خوزستان و مشکی‌پوشان و نفت تهران که در رده‌های انتهایی جدول هستند، برای بقا می‌جنگند و از قضا هر 5 تیم هم خصوصی هستند! این مسئله نشان می‌دهد که نفس فوتبال خصوصی و غیردولتی به شماره افتاده و احتمالا پیش از آن‌که گرانی ارز و دلار آن‌ها را از پای درآورد، با مشکلات عجیب و غریب فوتبال ایران و نبود حق‌پخش و مسائل دیگر از پای در می‌آیند.
