آخرین خبر/ به گزارش وکیل ملت، سرخ‌های تهرانی هنوز پیشتاز معادلات موجودند.
قهرمانی پیشاپیش «حتمی‌تر از حتمی» آنها در لیگ برتر حتی با یک نتیجه تساوی در مسابقه شنبه آینده در مشهد برابر تیم «پدیده» رسما به ثبت می‌رسد و حتی اگر سومین باخت متوالی خود را نیز متحمل شوند، دیر یا زود این عنوان را به نام آنها خواهند زد. صعود پرسپولیس از گروه سوم لیگ قهرمانان آسیا نیز مسجل شده و یک پیروزی نه چندان غیرممکن در واپسین بازی مرحله گروهی مقابل السد قطر در تهران کافی است تا قرمزها به عنوان یکی از سرگروه‌های دسته‌های چهارگانه غرب آسیا در قرعه‌کشی حساس مرحله یک هشتم نهایی جام شرکت داده شوند.
اشباع شده و فاقد شادابی
با این حال اوضاع پرسپولیس در اواسط اولین ماه از سال 1397 آنقدرها هم ایده‌آل نیست و آنها دارند از اندوخته‌های سابق خود می‌خورند و مدیون روزهایی هستند که از هر جهت توفانی و رویایی بودند. در اواخر فصلی که جای مهدی طارمی لااقل به لحاظ گلزنی و عددی توسط علی علیپور پر شد و خط دفاعی تیم به رغم بیشتر شدن لغزش‌هایش باز هم راز اصلی پیشتازی تیم بود، پرسپولیس با این واقعیت مسلم مواجه است که شرایطش برای فصل آینده نمی‌تواند همانقدر خوب و مطمئن باشد که امسال بوده است. از یک سو این تیم اشباع و قدری کند و تکراری و تاکتیک‌هایش برای رقبا آشنا شده و آنها دیگر ترسی از تیم برانکو ندارند و از جانب دیگر پرسپولیس به خاطر محرومیت اعمال شده از سوی فیفا و تبعات آن و البته افکار به احتیاط کشیده شده برانکو در هفته‌های اخیر فاقد شادابی نشان می‌دهد که خصلت اصلی و سلاح بزرگش در قهرمانی درخشان در لیگ شانزدهم و قهرمانی دیر یا زود در لیگ فعلی بوده است.
دور از گذشته خویش
برخی تک مهره‌ها هم در پرسپولیس آنی نیستند که پیش‌تر بودند. البته صادق محرمی هر روز قدمی رو به جلو می‌گذارد و سیدجلال غیرقابل جایگزین است و ماهینی ژوکری برای تمامی نقاط دفاعی و میانی است اما پرسپولیس در عصر به نیمکت راندن محسن مسلمان و 10 ماه پس از گسیل سروش رفیعی به لیگ قطر فاقد خلاقیت کافی در مرکز خط میانی لااقل در طراحی حرکات رو به جلو است و کافی است وحید امیری از اردوها و بازی‌های ملی خسته باشد و فرشاد احمدزاده به در و دیوار بزند تا فرصت‌های اندک‌تر گلزنی به دست مهاجمان به هدر برود. مهاجمانی که گادوین منشا در میان‌شان امسال به کرات ثابت کرده اگر برای امثال پیکان عالی و حیات‌بخش باشد، در تیم پرستاره‌ای مثل پرسپولیس چنین نیست.
حریفان «احیا شده» می‌آیند
بحث بر سر اینکه چرا ایوانکوویچ این همه به محسن ربیع‌خواه بازی می‌دهد، گم کردن مسائل حیاتی‌تر و ندیدن این نکته است که اگر شور پرسپولیس احیا نشود و این تیم بازی‌های توفانی‌اش در 20 هفته نخست لیگ امسال را از سر نگیرد، فصل بعد در جنگ قهرمانی در لیگ برتر از استقلال احیا شده توسط وینفرید شفر و ذوب‌آهن رو به اوجگیری و حتی سایپای در حال تحول عقب خواهد افتاد و بازی با پیکان و فولاد هم برایش جانکاه خواهد بود و شاید سپاهان هم در مسیر احیای خود در فصل آتی از صلابت سرخ‌ها بکاهد. یا برانکو و دستیارانش صدای ناقوس خطری را که به شکلی جدی و آشکار برایشان به صدا درآمده از حالا شنیده‌اند و از روز پایانی فصل جاری اقدامات‌شان را برای تقویت اساسی فکری و تاکتیکی‌شان آغاز خواهند کرد و یا ناکامی‌های متعددی را در لیگ هجدهم متحمل خواهند شد و طبعا رویای قهرمانی‌شان در آسیا هم مجددا رنگ خواهد باخت.
این گمان غلط
بسیاری از تیم‌های بزرگ از روزی سقوط می‌کنند که به این باور می‌رسند آنچه دارند کافی است و برانکو که لقب پروفسور را به او اطلاق کرده‌اند اگر همان قدر تیزهوشی دارد که این لقب آن را گواهی می‌دهد، لابد باید متوجه این گمان غلط شده و از حالا برای پرهیز از آن دست به کار شده باشد و برای فصل آینده کاری کند، کارستان.
