طرفداری/ دیدار استقلال و نفت تهران در هفته بیست و ششم لیگ برتر نشان داد که استقلالی‌های تیم ملی در شرایط بسیار خوبی به سر می‌برند تا آنجا که می‌توانند روند بازی را تغییر دهند.
اگر نگاهی به عملکرد ملی‌پوشان استقلال در دیدار با نفت تهران بیاندازیم متوجه تأثیر فوق‌العاده آنان بر روند بازی خواهیم شد.
روزبه چشمی در دفاع میانی بسیار خوب و مطمئن ظاهر شد. علاوه بر این حضوری ۹۰ دقیقه‌ای را در این دیدار تجربه کرد که نشان از استقامت بدنی اوست. این که چشمی کمتر از ۴۸ ساعت و بدون تمرین از اردوی تیم ملی بازگردد و اشتباهی را در خلال بازی مرتکب نشود بیانگر کیفیت اوست. در حالی که بویان در پست هافبک دفاعی عملکرد تأثیرگذاری از خود نشان نداد، امید ابراهیمی با ورودش علاوه بر کنترل بازیکنان نفت در میانه زمین، تحرک خاصی نیز با بازی‌سازی خود به تیم بخشید.
وریا غفوری گل سرسبد همه ملی‌پوشان بود. در حالی که تحرک استقلال از جناحین آن‌طور که باید و شاید تأثیرگذار نبود، وریا غفوری با ورودش تحرک خاصی به جناحین بخشید. کسی که گل اول استقلال را پایه گذاشت و موجب شد تا نفت از لاک احتیاط خود خارج شود.
این که بگوییم بازی استقلال و نفت تهران را نمی‌توان با بازی‌هایی هم‌چون ایران و پرتغال یا ایران و اسپانیا قیاس کرد نیز نیازمند تأمل است. در درجه اول، آمادگی روانی بازیکنان را اگر مدنظر قرار دهیم وقتی در فاصله کمتر از ۴۸ ساعت بازیکنان ثابت و حتی تعویضی این‌گونه ظاهر می‌شوند پس از نظر روانی روحیه جنگندگی و بازگشت‌پذیری در شرایط مناسبی به سر می‌برند. در درجه دوم این سوال پیش می‌آید که وقتی چشمی، غفوری و ابراهیمی دعوت‌شدگان ثابت تیم ملی در فهرست‌های اخیر تیم ملی بوده اند و زیر نظر کی‌روش نیز تمرینات آماده‌سازی خود را برگزار کرده‌اند، چه اتفاق خارق العاده‌ای می‌تواند در ۴۰ روز مورد نظر کی‌روش رخ دهد که بازیکنان از این سطح بالاتر بروند و به قول سرمربی تیم ملی به سطح جام جهانی برسند؟ اسپانیا و پرتغال را کنار می‌گذاریم، صعود ایران به جام جهانی ماه‌هاست که قطعی شده است. آیا آقای سرمربی نمی‌دانست که ایران بالاخره با یکی از تیم‌های قدرتمند سید ۱ و ۲ مرحله قرعه کشی رو به رو خواهد شد؟
