راسخون/ حضرت امام محمدتقی(ع) امام نهم، در مدینهی منوره به دنیا آمد. روز تولد آن حضرت را پانزده و نوزده رمضان نیز گفتهاند.
ابوجعفر، کنیه و جواد، تقی، قانع، مرتضی و نجیب از القاب آن امام میباشند. نام مادر امام را سَبیکِه گفتهاند. آن حضرت در 8 سالگی و در زمان مأمون به امامت رسید و در عصر معتصم عباسی در 25 سالگی شهید شد. فرزندان امام جواد(ع) را چهار تن ذکر کردهاند. آن امام بزرگوار، از محبوبیت فوق العادهای در میان مردم برخوردار بود. آن حضرت به واسطهی بخشندگی زیادی که داشت به جواد به معنای بخشنده مشهور شد. خانهی امام جواد(ع) پناهگاه نیازمندانی بودکه از هر سو ناامید شده و به مساعدت امام چشم دوخته بودند. در دوران امام جواد(ع) حوزهی نفوذ اسلام، پهنهی گستردهای را شامل میشد.این امر زمینه را برای انتقال و نشر آراء مختلف فراهم آورد و باب مباحثه و گفتوگو بین اندیشمندان مسلمان و غیرمسلمان را باز کرد. در این میان، آن امام به عنوان یادگار پیامبر اسلام(ص)، از هر فرصتی بهره میبرد تا مردم را با علوم و معارف والای اسلامی آشنا سازد و از نفوذ اندیشههای غیرالهی جلوگیری کند.
ولادت «حضرت علی اصغر(ع)»؛ عبداللَّه رضیع(شیرخواره) یا علی اصغر، فرزند سید الشهداء امام حسین(ع) است که در روز عاشورا در آغوش پدر با تیر حرمله یا عَقبةِ بن بِشر به شهادت رسید. مادرش، رباب، دختر امرءُالقیس بود. وقتی امام برای آخرین وداع، مقابل خیمهها آمد، زینب(س)، علی اصغر را آورد. وی در آغوش امام بود که تیری بر گلوی او اصابت نمود و به شهادت رسید. آن گاه امام(ع) جسد آن کودک را در کنار خیمهها در گودالی که حفر کرد، به خاک سپرد.
