انتخاب/ روزنامه اصولگرای جوان در باره اظهارات رئیس جمهور در 22بهمن در خصوص پیاده شدگان از قطار انقلاب نوشت: قطار انقلاب با رویشهای جدید همیشه پر از مسافر بوده است و سوارشدگان چند برابر پیادهشدگان هستند.
طبیعی است که مسئولان چنین قطاری نمیتوانند به این همه ناهمگونی توجه کنند و باید دست به انتخاب قاطع بزنند. حضرت امام پاسخ پیادهشدگان از قطار انقلاب را قبلاً دادهاند و روحانی از ما بهتر میداند اما «دین سیاسی» حکم میکند که نظام را در موضع بدهکار قرار دهند. کروبی را بنگرید! سال 1384 میگفت یک چرت زدم و بیدار شدم دیگری رئیسجمهور شد و تقلب شده است. سال 1388 میگفت چطور 1384 حدود 5 میلیون رأی آوردم و اکنون 300 هزار؟ باز تقلب شده است. واقعاً نظام با این جماعت چه باید بکند؟
با کسانی که هم مدعی مردمسالاریاند و هم میخواهند همیشه باشند چه باید کرد؟ با کسانی که دست رد مردم به سینه خود را دست رد مردم به سینه انقلاب میدانند و شرط مشروعیت نظام، حضور آنان در هر صورت است، چه باید کرد؟ نباید آنجا که افراد با مردمسالاری از قطار پیاده میشوند را به حساب نظام نگذاریم. طبق سخن روحانی اولین پیادهکننده از قطار انقلاب، حضرت امام (ره) است حال باید دید با معیارهای امام (ره) خود روحانی در قطار است یا بیرون آن.
حضرت امام درباره پیادهشدگان از قطار انقلاب میفرمایند: «امروز هیچ تأسفی نمیخوریم که آنان در کنار ما نیستند چراکه از اول هم نبودهاند. انقلاب به هیچ گروهی بدهکاری ندارد. ما هنوز هم چوب اعتمادهای فراوان خود به گروهها و لیبرالها را میخوریم.» و سپس درباره کسانی که به بیرون از قطار رفته و سرد و گرمشان شده است، میفرمایند: «آغوش کشور و انقلاب همیشه برای پذیرفتن همه کسانی که قصد خدمت و آهنگ مراجعت داشته و دارند گشوده است ولی نه به قیمت طلبکاری آنان از همه اصول که چرا مرگ بر امریکا گفتید؟ چرا جنگ کردید؟ چرا نسبت به منافقین و ضدانقلابیون حکم خدا را جاری میکنید؟ چرا شعار نه شرقی و نه غربی دادهاید؟ چرا لانه جاسوسی را اشغال کردهاید؟ و صدها چرای دیگر و نکته مهم دیگر در این رابطه این که نباید تحت تأثیر ترحمهای بیجا و بیهوده نسبت به دشمنان خدا و مخالفان و متخلفان نظام به گونهای تبلیغ کنیم که احکام خدا و حدود الهی زیر سؤال رود. من بعضی از این موارد را نه تنها به سود کشور نمیدانم که معتقدم دشمنان از آن بهره میبرند.» (صحیفه امام، جلد 21، ص 285).