قانون/ مدتهاست در ایران دسته بندیهای جناحی را نمیتوان میان دو گروه چپ و راست تقسیم کرد. این موضوع با روی کار آمدن یاران احمدینژاد و در ادامه طرفداران تئوری اعتدالی بیشتر از قبل در اذهان عمومی نمایان و سبب شد تا افراد و گروههای سیاسی فارغ از چپ و راست تعریف شوند.
این رویداد فوایدی دارد و مانند بسیاری از پدیدههای اجتماعی مضراتی نیز داشت. یکی از فواید این اتفاق شکستن توهم گروههای چپ و راست مبنی بر یکهتاز بودن در عالم سیاست است. امااز طرفی دیگر رویداد مذکور سبب شد تا برخی جریانهای نوظهور که بیشتر تشکیل شده از نیروهای تازهکار هستند، با توهم ابرقدرتی به میدان بیایند و تصور کنند که قدرتی ماندگار و رویینتن دارند.
به نظر نباید اجازه داد تا این جریانها که با وقوع پدیدههای طبیعی در عالم سیاست روی کار آمدند پا جای پای آن جریانهایی بگذارند که در دهههای 60 و 70 خود را قدرت مطلق میدانستند و همین منش و تفکرشان ضربههای زیادی به کشور زد. در این بین بهاریها یا همان یاران احمدینژاد خطر بیشتری دارند و احتمال این میرود که با توهم خودبزرگ بینی ضربات جبران ناپذیری را به کشور بزنند و در همین روزهایی که سعی دارند تا خود را تاثیرگذار جلوه دهند باید حباب توهمشان شکسته شود.
ماندن در ژست اپوزیسیون
این جریان در ادامه برنامههای خود برای بزرگ نمایش دادن جایگاهشان و همچنین در راستای بازی در پوسته اپوزیسیونی درخواستی تامل برانگیز برای وزارتکشور روحانی ارسال کردند و نشان دادند که نگران وضع موجود هستند و قصد برگزاری تجمع اعتراضی دارند. در همین راستا هفت تن از اعضای دولت های نهم و دهم روز سوم بهمن با ارسال نامهای خطاب به وزیر کشور خواستار صدور مجوز تجمع مردمی برای اعلام اعتراض به برخی روندهای جاری در کشور و انتقاد از شرایط بد اقتصادی شدند. متن نامهای که این جماعت خطاب به رحمانی فضلی نوشتند به این شرح است:«آزادی تشکیل اجتماعات و نقد و اعتراض به سیاست ها و عملکردها و بیان مطالبات به حق و قانونی، از حقوق مصرح در قانون اساسی است. طی ماههای اخیر جمع کثیری از مردم در مناطق مختلف در اعتراض به برخی سیاست ها، رفتارها، شرایط بد اقتصادی و نحوه مدیریت بخش های گوناگون کشور، اقدام به تجمع و راهپیمایی کردند که در مجموع از سوی مدیران سازمانهای مخاطب و همچنین نهادهای امنیتی با پاسخ و برخورد مناسبی مواجه نشدند.
طی چند هفته اخیر برخی رفتارهای نادرست و مشکوک مانند تخریب و آتش زدن امکانات عمومی و از جمله پرچم عزیز ایران ، موجب برخورد گسترده با برخی از معترضان و دستگیری تعداد زیادی از آنان شد. پس از این حوادث، مقامات ارشد کشور از جمله رهبری انقلاب و سران قوا، به صراحت و به طور مکرر با نفی اغتشاش گری و تخریب اموال عمومی ، بر حق آزادی اجتماعات و اعتراض به عملکردها و ضرورت توجه به آن تاکید کرده اند. اینک در استفاده از حقوق مصرح در اصول 8 و 27 قانون اساسی ، اینجانبان (اسفندیار رحیم مشایی، سیدحسن موسوی، عبدالرضا شیخ الاسلامی، حمید بقایی، علی ذبیحی، مرتضی تمدن و علی اکبر جوانفکر) بنا داریم که از مردم برای بیان نظرات و اعتراض آرام و قانونمند خود به نحوه اداره کشور توسط قوای گوناگون و برخی از سیاست ها و رفتارها به خصوص در امور اقتصادی ، قضایی و اجتماعی ، دعوت به اجتماع کنیم تا جهانیان یک بار دیگر شاهد باشند ملت بزرگ، فرهنگ ساز و تمدن آفرین ایران که 39 سال پیش برای تحقق ارزشها و آرمانهای بلند الهی – انسانی، انقلاب شکوهمند اسلامی را برپا کرد، حقوق اساسی و مسلم خویش را، در قالب منطق روشن انسانی و قانونی دنبال خواهد کرد.
انتظار دارد ضمن صدور مجوز، دستور فرمایید ترتیبات لازم برای برقراری انتظامات و راهنمایی و رانندگی نیز در نظر گرفته شود. آقای سیدعلی اصغر حسینی به عنوان نماینده تام الاختیار، برای هماهنگی های لازم معرفی می شوند». همانگونه که مشاهده کردید افرادی که در لیست درخواستکنندگان حضور دارند همه از نزدیکان احمدینژاد بوده و از نظرکردگان مشایی هستند. جریانی که در دولت دهم بیشترین قدرت را داشت. این افراد که به ریاست احمدینژاد سعی دارند ژست اپوزیسیون گرفته و با دلسوز نشان دادن خود بخشهای مختلف مردم را به خود جذب کنند که البته در این راه ناموفق بودند زیرا مردم مقصر مشکلات این روزهای کشور را مدیریت ناکارآمد آنها در دوره دولتهای نهمو دهم میدانند.
مسئولان هوشیار باشند
مسئولان نیز باید با این افراد مانند خودشان برخورد کنند و بازی این اقدامات سیاستزدهشان را نخورند. از آنجایی که در کشور ما اجازه تجمعهای اعتراضی به سختی صادر میشود و این موضوع را اطرافیان احمدینژاد به خوبی میدانند، با این رانت اطلاعاتی سعی دارند تا خود را تهدیدی برای دولت نشان دهند و وانمود کنند که اگر درخواست تجمع دهند، جمعیتی عظیم به فراخوان آنها لبیک گفته و به خیابانها خواهند آمد. توهمی که در ذهن یاران احمدینژاد وجود دارد و سعی دارند این مسائل انتزاعی را به عنوان یک حقیقت در جامعه به نمایش بگذارند.
لزوم ترکاندن حباب احمدینژاد
هرچند جریان فوق اعتقاد چندانی به قانون نداشتند و در زمانی که در صدر بودند خودشان بهگونهای دیگر عمل میکردند ولی امیدواریم مسئولان مربوطه به این جماعت بر اساس اصل 27 که میگوید:«تشکیل اجتماعات و راهپیماییها، بدون حمل سلاح به شرط آنکه مخل مبانی اسلام نباشد آزاد است» رخصت دهند تا به میدان بیایند و مشخص شود که تا چه حد کسی به گفتههای آنها اهمیت میدهد. این عملکرد کمک میکند تا حبابی که از این فرد و یارانش ایجاد شده است ترکیده و مردم به پوچی ادعاهای مطرح شده پیببرند.
عقوبتی ادامه دار
بی شک احمدینژاد عقوبت تصمیمات و اقداماتی است که برخی جریانها در روزگار نه چندان دور در دستور کار قرارداده بودند و این دلهرههایی که حرکات او به جان برخی میاندازد نتیجه حمایتهای خارج از قاعده و عدالت از این فرد است. نمیتوان او و یارانش را حذف کرد ولی میتوان مانند استخوانی در گلو با او برخورد کرد.