khamenei.ir/ اول. کار دشمن، دشمنی است. پس توقع دوستی، از دشمن خطاست. پس اینکه انتظار داشته باشیم، او اظهاردوستی کند یا دست از دشمنی بردارد، انتظار بی‌جایی‌است. برای همین هم امیرالمؤمنین می‌فرمایند:
مَن نامَ لَم ینَم عَنه. «شما اگر در سنگر خوابت برد، معنایش این نیست که طرف مقابل شما و دشمن شما هم خوابش برده؛ او مواظب شما است، او مراقب شما است، او منتظر است که شما خوابت ببرد.»(۱۳۹۶/۱۰/۰۶)
دوم. آنچه در هفته‌های اخیر در کشور اتفاق افتاد، بخشی از پروژه‌ی «کوتاه‌مدت» دشمن، برای رسیدن به هدف «میان‌مدت» و «بلندمدت» او بود. بیستم اردیبهشت‌ماه امسال، درست نُه روز قبل از انتخابات، رهبر انقلاب، راهبرد و اهداف سه مرحله‌ای دشمن را بیان کردند: «دشمن یک هدف کوتاه‌مدّت دارد، یک هدف میان‌مدّت دارد، یک هدف بلند‌مدّت دارد. هدف کوتاه‌مدّت دشمن به هم زدن امنیت کشور است، ایجاد آشوب و فتنه در کشور است... هدف میان‌مدّت آنها مسئله‌ی اقتصاد کشور است... مردم بایستی از جمهوری اسلامی و از نظام اسلامی به‌خاطر مشکلات معیشتی ناامید و مأیوس بشوند... هدف بلند‌مدّت هم، اصل نظام اسلامی است.»(۱۳۹۶/۰۲/۲۰) ایجاد آشوب، اگرچه بهانه اقتصادی داشت، اما هدفی که دشمن طراحی کرده بود، براندازی نظام بود، آنچنان‌که صراحتا آن را اعلام کردند. پس این مهم است که «در هر دوره‌ای از دوره‌ها ما بفهمیم دشمنی دشمن چگونه است و چهکار دارد با ما می‌کند؛ نقشه‌ی دشمن را بفهمیم.»(۱۳۹۶/۱۰/۰۶)
سوم. مخرج مشترک هر یک از اهداف سه‌گانه، یک چیز بود: از بین بردن «امید» و «اعتماد» مردم: «اینکه مردم را ناامید کنند، مردم را بدبین کنند، اعتماد به نفس مردم را بگیرند، آینده را تاریک نشان بدهند، کاری است که امروز دشمن دارد می‌کند.»(۱۳۹۶/۱۰/۰۶) بنابراین «امروز بیشترین نقشه‌ی دشمنان... متّوجه این است که ملّت ایران این اعتماد به نفسی را که دارد از دست بدهد... تلاش مهمّ جنگ نرم دشمن، امروز متوجّه این است که ملّت ایران امیدش را از دست بدهد.»(۱۳۹۶/۱۰/۰۶) اگر این بود، پس مدیریت و توانمندسازی "افکار عمومی" اهمیت پیدا می‌کند. چراکه «افکار عمومی وقتی‌که در یک مسئله‌ای فعّال شد و صاحب‌نظر شد، به طور طبیعی جسم‌ها را به حرکت درمیآورَد، ذهن‌ها را به حرکت درمیآورَد، ابتکارها را وارد میدان می‌کند.»(۱۳۹۶/۱۰/۱۹)
چهارم. دشمن برای آنکه افکار عمومی جامعه را تحت تأثیر خود قرار دهد، سه کار عمده را انجام می‌دهد: اول: "ایجاد شبهه": «دشمن به طور دائم دارد شبهه ایجاد می‌کند؛ شبهات متراکم پشت سر هم!»(۱۳۹۶/۱۰/۰۶) دوم، "شایعهپراکنی": «برای اینکه این افکار عمومی را عوض کنند چهکار می‌کنند؟ دروغ شایع می‌کنند؛ شایعهپراکنی می‌کنند.»(۱۳۹۶/۱۰/۱۹) و سوم، "سیاه‌نمایی در مشکلات": «دشمن شبهه درست می‌کند، بزرگ‌نمایی هم می‌کند. جوری هم دشمنان ما در دستگاه‌های ارتباطی و تبلیغاتی خودشان حرف می‌زنند که هزار برابر آن مقدار مخاطبی که دارند، کأنّه مخاطب دارند؛ هزار نفر را یک میلیون معرّفی می‌کنند؛ این‌جوری وانمود می‌کنند. فریب اینها را نباید خورد، فریب این بزرگ‌نمایی‌های دشمن را هم نباید خورد.»(۱۳۹۶/۱۰/۰۶)
پنجم. در مقابل این برنامه‌ی دشمن نیز باید سه کار را انجام داد: اول، "برطرف کردن شبهه‌ها": «باید این گره‌ها را باز کرد، این شبهه‌ها را باید برطرف کرد، ذهن‌ها را بایستی فارغ کرد، آسوده کرد. نباید جوان ما احساس گیجی و حیرت بکند؛ یکی از این طرف، یکی از آن طرف؛ دائم شبهه درست کن، دائم اشکال درست کن! باید جوان را کمک کرد؛ ذهن‌ها را باید کمک کرد.»(۱۳۹۶/۱۰/۰۶) دوم، "عدم انتشار و باور کردن شایعات": «شایعه‌های دشمن را اشاعه ندهید که یک حرف بی‌مبنایی را از یکی بشنویم، بعد این را پنج جا، شش جا نقل کنیم؛ خب، این همان کاری است که دشمن می‌خواهد؛ [پس] این کار را نکنید؛ شایعه‌های پراکنده‌شده‌ی به‌وسیله‌ی دشمن را ما تکرار نکنیم. بعد هم [شایعات را] باور نکنیم؛ تا مادامی که یک سند درستی، یک مطلب منطقی معقولی وجود نداشته باشد، حرف دشمن را که نباید باور کرد.»(۱۳۹۶/۱۰/۱۹) و سوم، "دمیدن روح امید در جامعه": چراکه «امید به آینده اگر نباشد، دل ناامید و افسرده وارد میدان انتخاب نمی‌شود.»(۱۳۸۸/۰۵/۱۲) پس «مواظب باشید نگاهتان به آینده، نگاه امیدوارانه باشد، نه نگاه بدبینانه و نومیدانه. اگر نگاه نومیدانه و بدبینانه شد، نگاه «چه فایده‌ای دارد» شد، به دنبالش بی‌عملی، بی‌تحرکی و انزواء است؛ مطلقاً دیگر حرکتی وجود نخواهد داشت؛ همان چیزی است که دشمن می خواهد.»(۱۳۸۸/۰۶/۰۴) امروز وظیفه‌ی حزب‌الله، و جریان مؤمن و انقلابی، دمیدن روح امید در جامعه، و تلاش برای ساخت آینده‌ای بهتر است. «امید و نگاه بنده نسبت به آینده‌ی این کشور خیلی روشن است. بنده می‌دانم که خدای متعال اراده فرموده است که این ملّت را به متعالی‌ترین درجات برساند.»(۱۳۹۶/۱۰/۱۹)
