شرق/ بازپرس جنایی تهران برای کشف راز قتل جوانی ایرانی در تایلند دستور انجام تحقیقات را صادر کرد.
این جوان که رحمان نام دارد، فروردین سال ٩١ همراه دو نفر از دوستانش برای سفر تفریحی چندروزه به تایلند رفته بود و در نهایت پرستار ایرانیالاصل یک آسایشگاه در تایلند خبر مرگ او را در تماس اسکایپی به برادرش اعلام کرد. درحال‌حاضر بازپرس جنایی دستور تحقیق به کمک پلیس بانکوک و تحقیق آنلاین از این پرستار را داد، چون براساس اطلاعاتی که تاکنون به دست آمده، او آخرین فردی است که در لحظات پایانی رحمان کنار او بود.
براساس مدارک موجود در پرونده، گفته‌های خانواده رحمان و اظهارات پژمان و نفر سومی که در آن سفر همراه رحمان و پژمان بوده است، آن سه دوست هشت فروردین سال ٩١ از فرودگاه امام خمینی سوار هواپیمایی به مقصد بانکوک شدند و قرار بود ١٩ فروردین به ایران برگردند. اما در زمان بازگشت دو پسر جوان بدون رحمان به ایران برگشته و رحمان به طرز مرموزی در بانکوک به قتل رسید.
برادر رحمان می‌گوید: او مشکل روحی داشت و دو سال قبل از آن دو ماه در بیمارستان بستری شد، اما حالش خوب شد و زمانی که برای مسافرت اقدام کرد هیچ مشکلی نداشت. وقتی می‌خواست به تایلند برود ما مخالف بودیم که در نهایت با اصرارهای خودش رضایت دادیم، چون تصور می‌کردیم این سفر دوستانه برایش خوب است. آخرین‌بار او را هشت فروردین در فرودگاه دیدم و بعد از آن هم تلفنش برای همیشه خاموش شد.
او ادامه داد: از برادرم بی‌خبر بودیم تا اینکه چند روز بعد از رفتن برادرم مرد جوانی با ما تماس گرفت. او سراغ رحمان را گرفت و پرسید چه زمانی به ایران آمده؟ اما ما خبری از او نداشتیم، آن تماس هم شک ما را بیشتر کرد. با پژمان و سهراب تماس گرفتیم و آنها گفتند برادرم به‌تنهایی به ایران برگشته و از او خبری ندارند. سراغ توری که با آن به تایلند رفته بودند هم رفتیم، نام برادرم در لیست مسافران بانکوک و پاتایا بود اما از برادرم خبری نداشتند.
برادر رحمان در ادامه تشریح ماجرا و اطلاع از نحوه مرگ برادرش گفت: همان‌موقع‌ها بود که مرد ناشناسی از تایلند با اسکایپ من تماس گرفت و گفت رحمان در آسایشگاه روانی است و خواست خودمان به آنجا برویم. او خودش را پرستار برادرم معرفی کرد و گفت چون ایرانیالاصل است، به خاطر هم‌وطن‌بودن این کار را انجام داده است. او در آن تماس گفت برادرم با دوستانش دعوا کرده و آنها این بلا را سرش آورده‌اند. اما درحالی‌که داشتم آماده می‌شدم تا به تایلند بروم، همان مرد در تماس با من این‌بار خبر مرگ برادرم را داد.
پس از آن پیگیری قضائی شروع و مشخص شد رحمان و دوستانش در مدت کوتاهی که در هتلی به نام کوئین سکونت داشتند، با هم درگیر شده‌‌اند. مرد هتل‌دار در تحقیقات گفت: سه پسر ایرانی در هتل با هم جروبحث و اتاق‌هایشان را جدا کردند، اما باز هم با هم درگیر شدند تا اینکه این درگیری‌شان منجر به شکستن در هتل شد. من هم با پلیس تماس گرفتم و به خاطر شکستن در اتاق، رحمان مجبور شد سه هزار بات جریمه پرداخت کند و هر سه نفر آنها از هتل رفتند.
در ادامه مشخص شد پلیس پس از این اتفاقات رحمان را تا فرودگاه همراهی کرده، اما مأموران فرودگاه پسر جوان را تحویل آسایشگاه داده‌اند و بعد از آن رحمان فوت شد. پلیس بانکوک علت مرگ را خونریزی داخلی اعلام کرد. در این هنگام بود که بررسی فرضیه قتل قوت گرفت. جسد رحمان نیز دوم اردیبهشت سال ٩١ پس از انتقال به فرودگاه امام با دستور بازپرس کشیک قتل پایتخت به پزشکی قانونی برده و علت مرگ شکستگی استخوان جناق سینه تشخیص داده شد.
در ادامه با توجه با شکایت خانواده رحمان دو همراه او برای تحقیقات به دادسرای امور جنایی تهران احضار شدند. پژمان در تحقیقات اولیه به بازپرس جنایی گفت: ١٢ سال است که کارمند شرکتی خصوصی هستم و رحمان، سه ماه قبل از مسافرت به شرکت ما آمد. قبل از عید هم پیشنهاد سفر را داد. از آنجا که به تازگی خانه خریده بودم وضع مالی خوبی نداشتم، اما رحمان گفت ٩٠٠ هزار تومان از هزینه سفر را قرض می‌دهد. اصرار و پیشنهاد رحمان باعث شد قبول کنم و سهراب هم که دوستم بود، با ما همسفر شد.
پژمان ادامه داد: در این مدت رحمان با من درددل کرد و گفت حالش خوب نیست، اما ناگهان رفتارش تغییر کرد و گفت من و سهراب پشت سرش حرف می‌زنیم. روز حادثه هم سر همین موضوع جروبحثمان شد اما اصلا درگیری رخ نداد که منجر به شکستن در شده باشد. او با ما قهر کرد و دلارهایش را گرفت تا به ایران برگردد. وقتی به ایران آمدیم، از او بی‌خبر بودیم و از یکی از دوستانش خواستیم به خانواده‌اش زنگ بزند و سراغ رحمان را بگیرد.
بنا بر این گزارش تحقیقات در این رابطه همچنان ادامه دارد.
