آخرین خبر
خرین خبر/ "ناصرالدین شاه قاجار" بر اساس نذری که داشت هر سال در بهار در "سرخه‌حصار" تهران آشی میپخت که در تهیه این آش سران و رجال کشور شرکت داشتند و اقایان حکومتی تمام سعی خود را میکردند که وظیفه محول شده به آنها، مثل پاک کردن سبزی، پوست کردن بادمجان، پاک کردن حبوبات و.... را به نحوه احسنت انجام دهند، تا قبله ی عالم با دیدن شوق و اشتیاق آنها در خدمتگزاری، ایشان را ترفیع مقام دهد.
باری پس از آماده شدن این آش سفره ای پهن گشته و رجال به همراه شاه بر سر سفره مینشستند.
پس از تناول آش هر کدام از رجال به فراخور مقام و منزلت خود کاسه چینی آش خویش را پر از سکه های طلا و اشرفی کرده و آنرا به عنوان پیشکش به قبله عالم تقدیم میکردند.
به این کاسه پر از سکه های اشرفی "کاسه گرمتر از آش میگفتند."
مثل "کاسه گرمتر از آش" یا "کاسه داغتر از آش" که در میان مردم مرسوم شده است، کنایه از کسی است در کاری که نفع چندانی برای خودش ندارد بیشتر از افراد ذی نفع دخالت و بحث کند، و برای نفع دیگران تلاش بیشتری از خود نشان دهد، به کار برده میشود.
